قبل از وزن*کشی رویداد #UFC220 تونی فرگوسن بعنوان قهرمان اصلی سبک*وزن معرفی شد، اما دانا وایت از دادن جواب قاطع به اینکه آیا مک**گرگور خلع عنوان شده یا نه امتناع کرد و این مسئله منطقی نیست چون دو نفر نمیتونن همزمان قهرمان بلامنازع یک وزن باشن، و این قضیه یک سری ابهامات رو در مورد مبارزه پیش رو تونی فرگوسن و حبیب نورماگومدوف در رویداد #UFC223 بوجود آورده. تونی فرگوسن در گفتگو با MMA Hour سوال: آیا این مسئله تو رو آزار میده؟ تونی فرگوسن: "معلومه که آزارم میده، من قهرمانم ولی نمیدونیم که داریم برای چه عنوانی مبارزه میکنیم، این دیگه چه مسخره بازیه؟" دانا از یه طرف میگه من قهرمانم از یه طرف دیگه میگه کانر، ببین من از دانا خوشم میاد، ولی چه مرگته آخه؟ من قهرمان هستم یا نیستم؟ تا اونجایی که من میدونم؛ تو قرارداد بهم گفتن که: "ببین تو داری واسه کمربند بلامنازع سبک*وزن مبارزه می*کنی" این درست قبل از این بود که بهم بگن قراره با کانر مبارزه کنم که بعدش هم کلی مزخرفات اومد جلو و من اینجوری بودم: میدونی چیه؟ من یه مدیر برنامه دارم که تو حل این مشکل بهم کمک میکنه، اصلا چی شد که پیشنهاد مبارزه با کسی رو بهم دادن که اصلا تو خیالش مبارزه کردن نیست (مک**گرگور)؟؟؟ نمیدونم مشکل از قرارداد بود یا هر چیز دیگه، این مرتیکه انگار اصلا دلش نمیخواد از کمربندش مقابل هیچکس دفاع کنه." مدیریت یه قرارداد بهم دادن و مزایا و .... رو بهم گفتن، من میخواستم امضاش کنم ولی قبلش گفتم: لعنت...، اصلا اون احمق (مک**گرگور) هم قراره اینو امضا کنه یا نه؟ گفتن احتمالا نه، فکر نمیکنیم، سرش شلوغه، انگار خودشون هم* نمیدونستن چه* اتفاقی داره میوفته." "ببین من میدونم این کسب و کاره، ولی من به این چیزا اهمیت نمیدم، چیزی که من دارم میگم اینه: من ۱۰ برد پشت سر هم دارم که با تلاش خودم، مربی هام، هم تیمی ها و خانوادم بدست اومده، خیلی وقته که برای این مبارزه (در مقابل حبیب) هیجان دارم، تمام تمرکزم رو همینه، چون من قهرمان فعلی ام و این یه مبارزه واقعی برای کمربند اصلیه، من به طرفدارا لذت مبارزه میدم، من بدترین کابوس برای هرکسی ام که پاش رو تو اکتاگن بذاره و "من همون قهرمان لعنتی ام" و میام که بال های عقابتون رو ببندم."

*****
یووانا در مورد مبارزش با نامایونس در UFC217:" تو چهارده ساعت پانزده پوند وزن کم کردم."

"یه حس خیلی بدی بود،من مجبور شدم تو 14 ساعت 15 پوند(حدود هفت کیلو) وزن کم کنم،من تو 14 ساعت انجامش دادم.من فکر میکنم بهترین ورزشکارا نمیتونن باور کنن.من وزن کم کردنو در ساعت پنج بعداز ظهر روز پنج شنبه شروع کردم و پنج دقیقه قبل از ساعت یازده صبح روز جمعه به وزن رسیدم،پس یه معجزه بود که به وزن رسیدم.من خدارو بخاطر این معجزه شکر میکردم. این اتفاق افتاد من گریه میکردم*،من خیلی ضعیف شده بودم ولی اینو باور کردم.من به یکی از اون ورزشکارا گفتم'هی شرم آوره برای یه قهرمان که به وزن نرسه.'و بعدش به وزن رسیدم که خودمم باورم نمیشد. بعد از وزن کشی،من فقط مایعات خوردم و رفتم بخوابم،چون حین وزن کم کردن فقط دو چرت 15 دقیقه داده بودم. مسئله اینجاس،وقتی که از خواب بیدار شدم پاهام بی حس شده بود,و من رفتم به دکترم گفتم'هی،پاهام بی حس شده.' و دکتر گفت'هیچ مشکلی نیست ما بهت مکمل های داروئی لازم رو میدیم و حالت خوب میشه.' ولی روز بعد،همون حس رو داشتم ولی من برای اون مبارزه خیلی تلاش کرده بودم و خیلی فداکاری کرده بودم.و فقط میخواستم که مبارزه کنم و تمام نگرانی هارو کنار بذارم. همونطور که گفتم من نمیتونستم برم دکتر و رگ بگیرم و سرم بزنم چون ممکن بود مبارزم کنسل بشه.من نمیتونستم اینکار رو در حق هوادارم کنم.من یک جنگجو واقعی هستم.و مردم اگه میخوان باور کنن باور میکنن ولی اگه باور نمیکنن من بهشون ثابت میکنم که اشتباه میکنن.من هنوز قهرمانم."

جهت مشاهده لینک و استفاده از تمام امکانات سایت باید عضو انجمن شوید وارد حساب کاربری خود شوید عدم
! دسترسی همین حالا عضو انجمن شوید

جهت مشاهده لینک و استفاده از تمام امکانات سایت باید عضو انجمن شوید وارد حساب کاربری خود شوید عدم
! دسترسی همین حالا عضو انجمن شوید

موضوع کانر تا الان هیچ چیزی به غیر از زرنگ بازی نبوده از همون اول. تو سازمان انگلیسی دو تایتل سبک وزن را صاحب شد هیچ دفاعی ازش نکرد امد یو اف سی. بعد فقط با 5 پیروزی تایتل شات گرفت (در صورتی که امسال تونی و خبیب بعد از هر کدوم 9 پیروزی پیاپی فقط در یو اف سی ولی هنوز نتونستن قهرمان باشن و یا مبارزه ای سر عنوان اصلی داشته باشن) بعد تایتل را از الدو برد بدون هیچ ریمچی به الدو بعد از انهمه کریر تو سازمان بلند شد بدون هیچ دفاعی دید موقعیتش خوبه بره با ادی الوارزی فایت کنه که با دو ترش تالک خودشو میبازه (ادی الوارزی که کسانی مثل گیلبرت ملندز. انتونی پیتس. دوس انجوس یا گیجی که انهمه ضربه ازش خورد را شکست داده) اینورم مقابل الوارز باز امد قهرمان شد اما ازش دفاع نکرد و بلند شد گفت باید برم بوکس کنم با فلوید (ان دانا وایت حق خور هم شانه به شانش باهاش رفت) اخرشم بعد از بوکس ولی باز الان داره به نزدیک 2 سال میرسه که هنوز حتی صحبتی هم از مبارزه نکرده چه برسه بیاد از عنوان دفاع کنه یا عنوان را رها کنه - من از روز اول همیشه دیدید گفتم کانر را فقط بخاطر سبک مبارزه کردنش دوست داشتم اونم فقط تا زمانی که داره فایت میکنه ولی از زمان گریزهاش از زیر تایتل دیفند و معطل کردن یه راستر فایتر با سابقه از بیخ دیگه برزخش شدم چون به عقیده شخصیم قهرمان تا زمانی از عنوانش دفاع نکنه نباید قهرمان صداش کرد یا اسم قهرمان روش باشه. در کل ولا خدایی به غیر از زرنگ بازی و بی احترامی به فایترها هیچ نتیجه ای دیگه موضوع اقای کانر نداره

درود به شرف امسال استخونی کبیر و تمام قهرمانانی که بدون هیچ بحثی مقابل هر اسمی از عنوانشون دفاع کردن.
چاک لیدل تو دوره قهرمانیش زمانی مقابل رمپیج جکسون مبارزه کرد که ستاره جهانی یو اف سی بود و خیلی از فنها با دیدن ان عاشق ام ام ای و یو اف سی شدن. با اینکه قبلا از رمپیج باخته بود و دوباره هم شانس باختش وجود داشت بعد از انهمه رفاقت صمیمی و خونه یکی بودن با دانا وایت اما قید رسیدن به رکورد تیتواورتیز را زد و مبارزه کرد سر عنوانش که همون باختشم دوباره رقم خورد