ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





اشتراک های دانلود از ایران یو اف سی

در این بخش میتوانید اشتراک های دانلود از سایت را مشاهده و خریداری نمایید .

Team Xtreme Tehran
آموزش جوجیتسو برزیلی محل تبلیغ شما IWE محل تبلیغ شما
صفحه 1 از 2 12 آخرین
نمایش نتایج: از 1 به 10 از 11
  1. #1
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot

    11 12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)

    .

    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)

    کریس وایدمن برای بار دوم اندرسون سیلوا را شکست داد


    کریس وایدمن نشان داد که با استفاده از راه هایی مختلف می تواند عنوان خود را حفظ کند
    و اندرسون سیلوا را در رویداد یو اف سی 168 شکست دهد .
    با وجود این که هیچ کس همیچین پایانی را پیش بینی نمی کرد ،
    اما به هر حال وایدمن کار خود را انجام داد .

    وایدمن در راند اول به روی حریف خود تسلط داشت ،
    و در راند دوم طی یک دفاعِ متقابل در برابر ضربه ی اندرسون ، پای قهرمان سابق شکست .

    سیلوا پس از مشاهده ی اتفاقی که افتاده بود ، به روی زمین افتاد
    و داور در حالی که سیلوا از درد به خود می پیچید ، مبارزه را متوقف کرد .


    وایدمن که حالا تنها مبارزی است که سیلوا را دو بار شکست داده ، گفت :
    " توی مبارزه ی اول (ضربه ی پا) بیشترین چیزی بود که به من اصابت می کرد ،
    برای مقابله باهاشون خیلی کار کردم .
    با خودم فکر کردم که اگر اون ضربه هارو اینقدر سخت پرتاب بکنه و من با زانوم جمعش کنم ،
    این واقعا بهش صدمه می زنه . "

    " هنوز هم دیوونه کنندس . "

    قهرمان حال حاضر خیلی خوب ظاهر شد و در راند اول نزدیک بود تا برای بار دوم کار سیلوا را تمام کند ،
    اما این تلاش تنها به پشت خوابیدن سیلوا و کنترل او ختم شد .


    وایدمن گفت :
    " فقط داشتم فکر می کردم که آیا ضربه به سختی وارد شده ،
    که دیدم چشم هاش به سمت عقب رفت ، اما خیلی خوب به هوش اومد . "

    وایدمن مطمئن نبود که این برد ، برای او احترام یک قهرمانِ واقعی در MMA را به همراه داشته باشد .


    وایدمن اضافه کرد :
    " من توی این ورزش خیلی جدید هستم ،
    مردم نمیتونن منو بپذیرن که بیام اینجا و این مبارزهارو شکست بدم . "
    Spoiler: show
    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)



    __ __ __




    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)

    اظهار تنفر تماشاگران روندا روزی را اذیت نکرده است


    روندا روزی پس از تسلیمِ میشا تیت با سابمیشنِ آرم بار ،
    به دست دادن با تیت هیچ علاقه ای نشان نداد .
    او با موفقیت توانست از عنوانِ خود دفاع کند ،
    البته این پیروزی نسبت به گذشته ، کمی با تاخیر و در راند سوم به دست آمد .

    بعد از تسلیم شدن ، تیت دست دوستی خود را به سمت روزی دراز کرد ،
    اما او محل نگذاشت و از تیت دور شد .


    روزی گفت :
    " به میشا تبریک خواهم گفت ، مبارزِ فوق العاده ایه ،
    اما یک بار به خانواده من توهین کردی ، نمی تونم دستش رو بفشارم . "

    روزی و تیت طی برنامه ی The Ultimate Fighter دعواهای لفظی زیادی داشته اند .


    روزی گفت :
    " برای من ، خانواده از همه چیز مهم تره ،
    حتی هووو کردن ها ، نمیتونم دستش رو بفشارم . "

    او اضافه کرد از زمانی که در رشته جودو کار می کرده به این صداها عادت کرده .


    روزی گفت :
    " توی 30 کشورِ جهان هووو شدم . "

    این احتمال وجود دارد که روزی در مقابل تهدید شماره ی یک قرار بگیرد
    که به خاطر مصدومیت زانو از میادین دور است .



    __ __ __




    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)

    میشا تیت ، روزی را به اعماق آب برد اما نتوانست از پس آرم بار بربیاید


    میشا تیت کاری را کرد که هیچ کس نتوانسته بود تا به حال انجام دهد ،
    او روندا روزی را به راند دوم و بعد سوم کشاند .

    البته یک بار دیگر طعمه ی آرم بار شد ،
    طعمه ای که روزی از آن برای پیروزی در مقابل تمام حریفانش استفاده کرده است .


    تیت گفت :
    " اون امشب نشون داد ، مبارزِ بهتری هست . "

    تیت طی راند اول و دوم به روزی صدمه زد ، و حتی از یک تله ی آرم بار نیز نجات پیدا کرد .
    قهرمان سابق استرایکفورس از یک فن خفه کردن نیز رهایی پیدا کرد ،
    اما در راند سوم نتوانست از دست ورزشکارِ سابق المپیک فرار کند .

    او مکررا به سمت جلو می آمد و به همین خاطر بارها توسط روزی به زمین خورد .


    تیت طی مصاحبه بعد از مسابقات در این باره گفت :
    " من ترجیح می دم که زمین بخورم تا این که فرار کنم و بترسم ،
    می خواستم یه مبارزه براش رقم بزنم . این برنامه ی من بود . "



    __ __ __




    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)

    تراویس براون برای مبارزه با قهرمان سنگین وزن مشتاق است


    این امکان وجود دارد که تراویس براون و فابریسیون وردوم در سال 2014
    برای مبارزه با قهرمان سنگین وزن به مصاف یکدیگر بروند ،
    اما براون از همین حالا به فکر مبارزه ی قهرمانی است .


    براون که کار جاش بارنت را در یو اف سی 168 تمام کرده است ، گفت :
    " بدون شک کِین سخت ترین آزمون برای منه ، اون در جهان بهترینه .
    خیلی مهارت داره ، یه ورزشکار عالی ... این محکم ترین آزمونِ من می شه . "

    " برای وقتی که زمانش فرا می رسه آماده خواهم بود .
    همین حالا می رم که برای این مبارزه تمرین کنم . "

    براون تنها 5 سال است که وارد هنر های رزمی ترکیبی شده است ،
    و تا به حال افرادی همچون بارنت ، اووِریم و گونزاگا را شکست داده است ،
    او تنها در مقابل آنتونیو سیلوا در سال 2012 متحمل شکست شده است .

    Spoiler: show
    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)


    .

    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  2. #2
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/27
    نوشته ها
    180
    545
    بازی هایه جاش و تراویس رو از خیلی وقت پیش دنبال میکردم...فکر میکردم با شیوه مبارزه ای که جاش داره اون تراویس رو ببره ولی مثل خیلی مبارزهایه دیگه با بی احتیاطی مبارزه رو واگذار کرد...
  3. #3
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot
    نقل قول نوشته اصلی توسط amir153 نمایش پست ها
    به طلا خانوم حق میدم که با حریفش دست نده(به خاطر رنگ موهاش و مدال های طلایی که در جودو داشت این لقب رو بهش دادم!) چون روحیه ی جنگنده و مبارزه طلبی ای که داره رو واقعا ستایش میکنم در بین تمام فایترهای زن در تمام رشته های رزمی بی نظیره این روحیش...جالبه که مثل خیلی از فایترهای دیگه که سعی میکنن کلا مردانه باشن این حس رو با زنانگی قاطی نکرده و در واقع این روحیه رو فقط در مورد مبارزه و اکتگان داره و خارج از مباحث مربوط به مبارزه کاملا یه زنه و یه مادر.
    دست دادن ها و روبوسی کردن های بعد از مبارزات یو اف سی هم دیگه از اون شوخی های روزگاره! من واقعا متوجه نمیشم که چرا به یک مبارزه ی تقریبا آزاد که در اون دو نفر به معنای واقعی میجنگن و در معرض بالاترین مخاطرات جسمی قرار میدن همدیگر رو به چشم یک رشته ی ورزشی که باید مهد حرکات فرپلی و جوانمردانه باشه نگاه میکنن! خوش و بش کردن بعد از این مبارزات خشن که بعضا با سرو صورت چاک خورده و زخمی در حال خونریزی انجام میشه از احمقانه ترین سکانس های یو اف سی به شمار میره!

    سلام


    امیرجان در مورد روبوسی های بعد از مبارزه ، اصلا باهات موافق نیستم
    حتی اوایلِ کار که مبارزات یو اف سی خیلی خشن تر بود ،
    اکثر مبارز ها بعد از مبارزه یه دستی می دادن و یه جورایی احترامِ خودشون رو به حریف نشون می دادن
    دلیلش هم همونطور که خودت بهتر می دونی به خاطرِ اینه که ریشه ی این ورزش از سبک های مختلف رزمی هست
    و توی تمام این سبک ها احترام به استاد و حریف (حتی در مقابل منفورترین رقبا) از ارکان به حساب میاد
    چون در غیر این صورت ، شما روحیه ی یک مبارز رو نخواهید داشت ، و هیچ استادِ واقعی به شما چیزی یاد نمی دهد
    فقط هرزه ای خواهید بود که در ازای پول و مقام همه رو می خواید له کنید
    ریشه ی تاریخی هم داره

    البته خوب اگه این درگیری ها الان توی خیابان اتفاق می افتاد ، بین دوتا لات و لوت نه بین دوتا مبارز
    و دو طرف بعد از این که همدیگه رو خونی کردن ، شروع به روبوسی می کردن خیلی مسخره بود

    اما مبارزها وقتی میان داخل قفس به خاطر مشکلات شخصی یا اختلافات دیگه مبارزه نمی کنن
    دلیل اول : یه عنوان و پولی اون بالا هست که همه می خوان بهش دست پیدا کنن
    دلیل دوم : اینه که به عنوان یک مبارز خودشون رو بسنجن و سبک های خودشون رو مقایسه کنن
    (اصلا فلسفه این ورزش همینه ،
    اما متاسفانه خیلی از مبارز ها ، تماشاگران و حتی مسئولان یو اف سی دلیل اول براشون مهم تره)
    واسه همینه بعضی ها بعد از مبارزه یه بیلاخ هم به طرف نشون میدن ،
    و بعضی دیگه حریفشون رو یه جوری می بوسن که انگار برادر واقعیشون هست

    به نظر من نقطه ضعف و قوت یو اف سی هم موارد بالا هست
    من خود یو اف سی رو نگاه میکنم به خاطر سبک های مبارزه ای که به کار میره
    مثل یک آزمایشگاه رزمی هست
    به این خاطر نگاه نمی کنم که کی با کی مشکل شخصی داره
    کی قهرمان می شه ، چقدر خون میاد و از اینجور چیزا ، در اصل به عنوان سرگرمی نگاه نمی کنم
    فکر می کنم وقتی به زندگی واقعی برگردیم ،
    هرکسی باید مهارت های مبارزه داشته باشه ، در همه ی زمینه ها
    به قول فالوچی ، زندگی جنگ است و دیگر هیچ .


    یا علی


    .

    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  4. #4
    gsp
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/08/30
    نوشته ها
    152
    541
    با نظر محمود عزیز کاملا موافقم
  5. #5
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    با تشکر از توجهت اکستریم جان،ببین من منظورم این نیست که ادای احترام به حریف کار درستی نیست بر عکس خیلی هم زیباست اما در شرایطی که این احترام از قبل از اون لحظه ی زنگ پایان مبارزه وجود داشته باشه و حتی قبل از مبارزه مثل سبک های آکادمیک رزمی،کیوکوشین،جودو،تکواند و و...نه اینکه قبل از مبارزه و در اثنای اون خوار مادر همدیگر رو مورد عنایت قرار بدن(از نظر رفتار و الفاظ و حرکات،نه کتک کاری) و بعد بلافاصله بعد از زنگ پایان جی جی باجی بشن! این مسخرس! احمقانس... و ضمنا من موافق این نیستم که یو اف سی یک سبک رزمی و یا حتی یادآور و نماینده ی یکی از سبک های اصیل رزمی و آکادمیک که در اونها احترام به حریف و مبارزه یکی از اصلی ترین ارکان محسوب میشه هست،یو اف سی(و در کل تمام سری مسابقات آزاد) یک سری مبارزات آزاد و با قوانین محدود کننده ی حداقلی هستش که ریشه ی اون خیلی قدیمی تر از تمام سازمان های ترکیبی امروزه که شما درست اشاره کردید که هدف از ابداع اونها سنجش کارایی سبک های مختلف رزمی در مقابل همدیگس،اما به هر حال اینها یک سری مسابقات هستند که به هیچ سبک خاص و آکادمیک که اصلا با استناد بر قوانین خود سبک و آموزش ها ادای احترام رو بر هنرجوها واجب میکنه تعلق ندارند و با اینکه ادای احترام به حریف زیباست اما به همین دلیلی که عرض کردم در اینطور مسابقات واجب و مورد انتظار نیست...ریشه ی مبارزات آزاد و بدون قانون بر میگرده به کشور ژاپن و چین باستان که هر ساله مسابقاتی رو برگزار میکردند که داوری در اون وجود نداشت و حتی کشته شدن یکی از طرفین مبارزه در اون تاثر انگیز نبود! طبیعتا احترام هم جایی نداشت چرا که اشخاصی که وارد این مبارزات میشدن باکی از کشتن حریف نداشتند پس احترام بی معنی بود چون یک جنگ بود به هر قیمت نه یک آزمون ساده و یک محک استعدادها! mma هم با اینکه با این هدف پایه گذاری شد اما واقعا اون چیزی که باعث جذب تماشاگران و مطرح شدنش به عنوان پرطرفدارترین رویداد رزمی(نه ورزشی!) شد همون خشونت و آزادی حداکثری و عدم وجود داور برای جدا کردن مبارزین و پایان یافتن مبارزه قبل از دیده شدن یه آسیب جدی و پرهیجان بوسیله ی ضرباتی که در رشته های ورزشی ممنوعه بود! با اینکه هدف ابتدایی بصورت شماتیک اون چیزی بود که شما هم بهش اشاره کردید اما خواسته یا ناخواسته همون حالت جنگ واقعی و بدون قانون(نه یه مسابقه ی ورزشی و محک توانایی ها) باعث معروفیت و پرطرفدار شدن این رویدادها شد و الان به اینصورت در اومده که برای دلخوشی اولیای امور و قانون گذاران کشور سعی کردن بهش رنگ و بوی ورزش بدن که به نظر من هنوز هم اینطور نیست...چون ذات ورزش و سبک های مبارزه ای ورزشی مثل کاراته،جودو،تکواندو و غیره با مسابقات آزاد کاملا در تضاد و مغایرته...در یک مسابقه ی کاراته یا جودو یا تکواندو و کشتی شما هرگز کل کل قبل از مبارزه با این الفاظ و ادبیات مرسوم در یو اف سی و خشم و عصبانیت نمیبینید و یک رفتار مملو از ادب از قبل مبارزه تا بعد از اتمام مبارزه رو شاهد هستید و در کل هدف همون محک خوردن استعداد و توانایی افراد در اون هنر رزمی هستش نه ایجاد یک فرمانروایی قدرت و دوره ی بی رقیب بودن اما در مبارزات آزاد و یو اف سی همونطور که میبینید هدف اعلام قدرت در سطح جهانیه و اینکه طرف ثابت کنه تو مبارزه ی تمام عیار و یه جنگ تن به تن حریف نداره نه فقط در یک رشته ی ورزشی و یک سبک رزمی...در یو اف سی به قهرمان سنگین وزن میگن: !baddest man on the planet (بدترین مرد روی سیاره) و اکثر مبارزان کل کل کتک زدن و له و لورده کردن همدیگرو دارن و طرز و طریق ابراز این احساسات و کری هاشون اصلا در حد و حدود یک به قول شما رویداد محک گونه ی ورزشی و مسالمت آمیز نیست و در کل وجنات این مبارزات و حواشی اون کاملا نشون میده که این یه مبارزه و جنگه جدیه نه یه رویداد ورزشی و دوستانه و مبارزان تا قبل از اون زنگ پایان مبارزه هیچ روی خوشی به هم نشون نمیدن حتی در فاصله ی بین راندهای آخر! اما به یک باره با شنیدن این زنگ همون اشخاصی که حتی تو وزن کشی کله به کله ی هم میزدن یا حتی بعد از تموم شدن راند یه ضربه ی اضافی میزدن و با خشم و نفرت رفتار میکردن با هم جی جی باجی میشن و به قول شما برادر میشن! خب عزیز من قبول کن این مسخره و خنده داره!
    و دلیل آخر که نشون میده یو اف سی با یه مبارزه ی ورزشی که هدفش صرفا محک خوردن توانایی های فنی افراده خیلی فاصله داره بالا بودن مخاطرات و بی حفاظ بودن بدن در مقابل ضرباته...اگر صرفا هدف محک خوردن توانایی ها بود نه آسیب رسوندن پس مثل تکواندو باید کلاه یا ضربه گیرهای بدن و پا استفاده میشد یا قوانین محدود کننده ی ضد آسیب دیدگی وجود داشت مثل کاراته که شما فقط حق نشون دادن ضربه به صورت رو دارید نه تماس و ضربه ی سنگین،پس حالا که مشخص شد هدف آسیب رسوندن جدی و جنگ واقعیه انصاف بدید که احترام به حریف در حد رشته های آکادمیک بی معنیه و نباید مورد انتظار باشه.
    حتی اگر به تمام دلایلی که عرض کردم نخوام فکر کنم و توجه داشته باشم باز هم با دیدن این صحنه های قبل زنگ و بعد از اون یه حس درونی از اینکه احمقانس بهم دست میده!
    در کل فکر میکنم با اینکه ادای احترام نه فقط به مبارز مقابل بلکه به انسان مقابل زیبا و پسندیدس اما تو این قبیل مبارزات نباید از افراد انتظار یک احترام مسابقات کیوکوشین رو داشت و همین که روندا روزی بعد از مبارزه از توانایی های فنی حریفش تعریف کرد(خلاف اون جملات قبل از مبارزش که میگفت میشا تیت کشتی گیر دبیرستانیه و سطح فنی حریفش رو تحقیر میکرد) برای ادای احترام کفایت میکرد و نباید تماشاگرها به خاطر دست ندادن و بقل نکردن حریف هووش میکردن.
  6. #6
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot
    .

    سلام دوباره


    امیر عزیز شما اطلاعاتتون خیلی از من بیشتره و از بحث کردن باهات خیلی لذت می برم و چیزهای جدیدی یاد می گیرم

    ...

    اول از همه بگم که توی پست قبلی سعی داشتم بگم که اساس احترام گذاشتن در یو اف سی تقلبی نیست و واقعیه
    یه ذره از بحث خارج شدیم رفتیم توی این که یو اف سی آیا ورزشه یا نه ، مبارزات MMA در اصل بُکش بُکش بوده و ...
    که یه سری هاش توی پستی که دادم جوابش هست ،
    مثلا چرا یو اف سی مسائل ایمنی و قوانین بیشتری قرار نمی ده
    که همه برمی گرده به علایق تماشاگران و درآمدزایی سازمان


    ریشه مبارزات یو اف سی و هنرهای رزمی ترکیبی

    ریشه ی هنر های رزمی ترکیبی برمی گرده به سبک پانکریشن که از ضربات دست و کشتی بهره می بره
    اما مبارزات یو اف سی همونطور که می دونی در واقع از مبارزات خانواده گریسی در اوایل قرن نوزدهم ریشه گرفته
    اون زمان این خانواده چه کار میکرد ، اونا مبارزهای جوجیتسوی خودشون رو در مقابل مبارزان دیگه قرار می دادن
    (البته اون موقع اسم سبکشون والی تودو بود که توش فول کنتاک با قوانین محدود انجام می شد ،
    البته مبارزها هم از فنون رشته های دیگه استفاده می کردن ، روشی که الان در یو اف انجام می شه)
    تا سبک خودشون رو ثابت کنند ، چیزهای جدید به سبکشون اضافه کنند ، درگیری ها به خاطر خشم و خصومت نبوده
    حتی قبل از خانواده گریسی هم کسی نمی خواسته حریفش رو بکشه ،
    چون مبارزه بین سبک ها بوده و توی اکثر این سبک ها (اگه نگیم همه) احترام به حریف خیلی مهم بوده
    اصلا رسمی هست که توی تمام سبک های مبارزه انجام می شده ، در مورد کاراته و تکواندو و... صحبت نمی کنم
    هزاران ساله که این احترام ها پابرجاست ، چون دو مبارز به همدیگه یاد می دن و از هم دیگه یاد میگیرند
    مثل سبک شائولین که توسط راهبه ها انجام میشه ، هرچقدر هم دیگه رو بدون محافظ بزنن در آخر احترام رو فراموش نمی کنن
    حالا این که مبارزات یو اف سی ورزش هست یا نه ؟ ، دیدگاه ها متفاوته ،
    و اکثرا دیدگاه سرگرمی و شاخه های سرگرمی رو مدنظر دارن مثلِ هیجان متاثر از خشونت و ...
    مثل شما امیرِ عزیز

    ولی همینجور که گفتم به دنبال خشونت ، جذابیت و سرگرمی نیستم ، و فقط مبارزه برام مهمه
    اگه بخوام سرگرم بشم فیلمای آلپاچینو رو نگاه می کنم ، بیشتر هم لذت میبرم



    احترام ها واقعیه و یا درگیری های غیر از مبارزه

    چرا یه مبارز باید بعد از بردنِ مبارزه فیلم هندی بازی کنه و بر خلافِ حرکات قبل از مبارزش بیاد به حریفش احترام بزاره
    اگه بیاد یه بازویی هم نشون بده که به شخصیتش بیشتر میخوره
    به نظر من کل کل ها ، درگیری ها ، چپ چپ نگاه کردن ها و ... نمایشه
    چرا یو اف سی و مبارزها می گن این یه ورزشه ولی مثل ورزش هایی که نام بردی عمل نمی کنن
    چرا یو اف سی این رفتار هارو اگه واقعیه ممنوع اعلام نمی کنه
    دلیلش تماشاگران هستن ، اکثریت تماشاگران ، حداقل بیش تر از 90 درصدشون ،
    این مسابقات رو به عنوان سرگرمی می بینن
    وقتی صحبت از سرگرمی بشه مردم درگیری ها و خصومت های واقعی می خوان (نه فقط مبارزه)
    هر چقدر مردم بیشتری نگاهت کنن و بهت توجه کنن ، یعنی شهرت بیشتری در انتظارته
    و نتیجه اش میشه درآمد بیشتر هم برای مبارز و هم برای یو اف سی
    البته بحث حقوق مبارز در ازای زحمتی که میکشه جداست

    متاسفانه الان تا حدی این نمایش عادی و تکراری شده
    که بعضی از مبارزان علاوه بر بازی های قبل از مبارزه بعد از آن هم به این بازی ادامه می دن
    و تا جایی پیش رفته که این بازی ها هم برای مبارزها و هم برای تماشاگران شکل واقعی گرفته
    دقیقا یکی از دلایل ایجاد برنامه ی The Ultimate Fighter به غیر از استعدادیابی همینه

    ... در کل حرفت از دید یک تماشاگر منطقیه ، که اگه آخرش احترام میذارن چرا قبلش بی احترامی می کنن ؟

    . جواب امیر عزیز (با اجازه - البته اگه خواستی جواب هارو اصلاح کن) :
    - ادای احترامشون قلابیه ، چون در اصل می خوان سر به تن همدیگه نباشه ،
    و این از خواص مسابقات هنرهای رزمی ترکیبیه و ذات این مبارزات اینجوریه

    . جواب من :
    - احترام واقعیه ، چیزی که واقعی نیست ، درگیری های اضافه هست که فقط برای جذابیت بیشتر چاشنی می شه
    برای انتقال حس خشونت بیشتر و در نتیجه هیجان ،
    البته یو اف سی سالهاست جلوی این اعمال رو نمی گیره چون به نفعشونه
    حتی از زمان تاسیس
    سازمان های دیگه ی هنرهای رزمی ترکیبی هم برای پیشرفت خودشون ،
    قانونی علیه این اعمال در اصل نمایشی در نظر نمی گیرن


    .

    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  7. #7
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    بسیار بسیار زیبا پاسخ دادی و باید بگم که نثرت رو جدا دوست دارم و از اطلاعات مفیدت هم خیلی استفاده کردم اما متاسفانه یا من نتونستم خوب منظور و لب مطلبم رو برسونم یا شما چون من زیاد حرف زدم و صحبتم طولانی و خسته کننده شد صحیح متوجه منظورم نشدی!
    اول اینکه درک شما از هدف من از دیدن مبارزات یو اف سی با واقعیت کمی(نمیگم خیلی خیلی!) فاصله داره،سرگرمی هم جزو این اهداف هست اما نه اولیش یا حتی دومیش،اولین دلیل من برای تماشای این آموزشگاه بزرگ مبارزه یادگیریه،چون با اینکه کمی شکم آوردم و تنبل شدم هنوز هم از مبارزه کردن(عملا) لذت میبرم! به نظر من کلاس مبارزه با کلاس هنر رزمی زمین تا آسمون متفاوته و مشاهده(در این سطح بالا و اعلای فنی) به تنهایی جدا از تمرینات فیزیکی و متمادی سالیان دراز و حتی انجام مبارزه ی واقعی،تو ایجاد حس مبارزه و احساس نیاز برای ارتقای سطح فنی و کسب تجربه در شرایط مبارزه و درک کاربردی فنون بسیار موثره. دلیل دوم من هدف شماست،یعنی تماشای مبارزه فارغ از اینکه چه شخصی پیروز میشه و چه شخصی شکست میخوره(با اینکه به هر حال در این بین به مبارزهایی بیشتر از بقیه علاقه دارم به دلیل سبک مبارزه ی مورد علاقم،نه تعصب روی یک مبارز) اما نه برای دیدن خصومت افراد و خشونت ها و بداخلاقی ها! اگر پست من راجع به سیلوا و حرکاتش در مبارزه رو به یاد داشته باشی حتما میدونی که من در اون پست به وضوح این رفتارهای تماشاگر عام پسند و هیجان انداز و حاشیه ایه این مبارز رو محکوم کردم و به تفصیل شرح دادم که اینها نقاط ضعف یک مبارز هستند و از نظر افراد فنی به هیچ عنوان پذیرفته و زیبا نیستند و فقط مورد پسند تماشاگر عام هستند اونوقت شما بنده رو هم جزو تماشاگر عام حساب کردی محمود جان!؟
    اما دلیل سوم من بله سرگرمی و لذت هیجانی از تماشای مبارزات یو اف سیه(اما باز هم ضربات سنگین و مبارزه ی حرفه ای با محدودیت کم و ناک اوت های زیبا نه دشمنی و کل کل افراد!)
    و اما مفهوم پست های قبلی من که به خوبی رسونده نشده،به هیچ عنوان من عرض نکردم که ادای احترام ها در یو اف سی قلابیه یا خلاف میل باطنی مبارزانه! فقط گفتم که مسخرس! چون نه تنها ادای احترام ها واقعیه بلکه فکر میکنم کل کل ها و بداخلاقی ها هم برخلاف نظر شما واقعیه و به این دلیل مسخرس
    یو اف سی درآمدزا و تجارت هم هست اما نمایش کشتی حرفه ای(چیزی که به اشتباه به نام کشتی کج میشناسن امروز) نیست محمود جان،سازمان یو اف سی کوچکترین فشاری برای انجام کل کل ها و بداخلاقی ها روی فایترها اعمال نمیکنه به علاوه خود مبارزات به قدری جذاب هست که برای جذب تماشاگر و پی پر ویو بیشتر نیازی به فیلم بازی کردن اون هم از نوع خصومت و کل کل دروغی نباشه،همونطور که سابقا به عنوان مثال مسابقات k-1 بدون اینکه کل کل خشن و دنباله دار بین فایترهاش داشته باشه با اینکه از نظر فنی و جذابیت خود مبارزه بسیار پایین تر از سطح یو اف سی بود اما جزو پرطرفدارترین رویدادهای رزمی جهان بود.
    اگر تجربه ی مبارزه ی بدون حفاظ و آزاد(مثل مبارزات زیرزمینی و غیر رسمی کیک بوکسینگ یا موی تای در کشور ما) رو داشته باشی حتما میدونی که این شکل مبارزه خواه ناخواه کل کل میاره و شما هرچقدر هم فرد مودب و متسلط بر نفس باشی هرگز نمیتونی احساسی مثل یه مبارزه ی در امنیت نسبی که ضربه ی سنگین و آسیب رسان دریافت نمیکنی به حریفت داشته باشی و قبل مبارزه و در اثنای اون حس نفرت از کسی که میخواد به تو آسیب برسونه و براش مهم نیست که ضربه هاش چه اثری روی صورت و اعصابت میذاره(با اینکه رشته های رزمی پر از شعارهای تکراری و نخ نمای جوانمردی و مبارزه ی ورزشیه) کاملا طبیعیه. حرف من این نبود که میخوان سر به تن هم نباشه،این بود که هدفشون و ترجیحشون یه برتری فنی و تاکتیکی ساده و بدون آسیب جدی به حریف نیست،بلکه ترجیحشون به ناک اوت و ترکوندن حریفه!
    بنابراین با توجه به نوع و جنس مبارزات اصلا بوجود اومدن کل کل و تا اندازه ای خشونت قبل از مبارزه حتمیه چه رسد به واقعی،احترام تمام افراد هم واقعیه ولی مسخره،اما در این بین هم هستند معدود افرادی که به هیچ وجه ادای احترام بعد از زنگشون مسخره نیست مثل جورج سنت پیر که قبل از مبارزه هم احترام حریف رو به زیباترین شکل حفظ میکرد حتی زمانی که حریف آیندش در حضور هزاران تماشاگر استادیوم پشت میکروفون جو روگان واسش کری خوند و سعی کرد تضعیفش کنه،احترام بعد از مبارزه ی این افراد مسخره نیست و زیباست.
    پس حرف اول من این بود که این احترام واقعی اما مسخرس،و اما حرف دوم این بود که به دلیل همین نوع مبارزات و هیجانات وارده و فشارهای موجود برای فایتر نباید احترامی بسیار درخور سبک آکادمیک رزمی بعد از مبارزه از طرفین مورد انتظار باشه(اما نه اینکه به قول شما بیلاخ یا بازو به هم نشون بدن! من هرگز همچین کاری رو طبیعی ندونستم نمیدونم از کجا برداشت کردین!) و اضافه کردم که روزی احترامی در حد حریفش ادا کرد و از توانایی های فنی اون تعریف کرد و مبارزه ی اون رو ارج نهاد و همین احترام هرچند کوچک کافی بود و نباید توسط تماشاگرها هوو میشد.
  8. #8
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/25
    نوشته ها
    99
    60
    من از احترام متنفرم مثلا کاریکه لسنر بعد از برد فرانک میر کرد رو خیلی دوست دارم من اگه ببرم حریف رو از نظر شخصیتی له میکنم
  9. #9
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot
    [/QUOTE]

    سلام


    امیرجان بنده قصد جسارت نداشتم ، با توجه به اون پستتون احساس کردم دیدتون اینجوریه
    معذرت از این که پیش داوری کردم

    یه ذره صبر کردم تا شاید بقیه دوستان هم وارد بحث بشن
    ولی خوب توی تاپیکِ اخبار نمیشه انتظار بحث چند نفره رو داشت
    انشاالله در آینده اگه تونستم ، در مورد همین مباحث مقاله می ذارم تا بحث ها هم به یه جایی برسه

    ...

    " یو اف سی درآمدزا و تجارت هم هست اما نمایش کشتی حرفه ای(چیزی که به اشتباه به نام کشتی کج میشناسن امروز) نیست محمود جان،سازمان یو اف سی کوچکترین فشاری برای انجام کل کل ها و بداخلاقی ها روی فایترها اعمال نمیکنه به علاوه خود مبارزات به قدری جذاب هست که برای جذب تماشاگر و پی پر ویو بیشتر نیازی به فیلم بازی کردن اون هم از نوع خصومت و کل کل دروغی نباشه،همونطور که سابقا به عنوان مثال مسابقات k-1 بدون اینکه کل کل خشن و دنباله دار بین فایترهاش داشته باشه با اینکه از نظر فنی و جذابیت خود مبارزه بسیار پایین تر از سطح یو اف سی بود اما جزو پرطرفدارترین رویدادهای رزمی جهان بود. "

    امیر عزیز فراموش نکن که کل کل ها و بداخلاقی ها ،
    جذابیت مبارزه و صحنه های اکشن رو برای اون اکثریت تماشاگر چند برابر می کنه
    بعد نگفتم همه ی بد اخلاقی ها دروغیه ،
    گفتم که به خاطر خواست یو اف سی ، مبارزها این دعواها رو خیلی جدی گرفتن
    (با گذشتِ زمان شدیدتر هم شده و می شه)

    در مورد این که یو اف سی شباهتی به سازمان های کشتی حرفه ای نداره ، باهات مخالفم
    اتفاقا این سازمان ها در نهایت یک هدف رو دنبال می کنند -> درآمدزایی
    سازمان های کشتی از کشتی کچ (کشتی گرفتن) فاصله گرفتن و به ساخت استار پرداختن
    استار ها موردِ عنایت و پرستشِ هوادارا قرار می گیرن
    و در نتیجه حجم عظیمی از پول رو به سمت مالکان سرازیر می کنن

    یو اف سی هم به دنبال ساخت ستاره هست و عاشق مبارزهایی هستن که به دنبال ستاره شدنن
    در آینده هم دیگه به ورزشکارهای یو اف سی نمی گن 'مبارز' می گن 'سوپراستار' (توی دلشون:)
    در حال حاضر هم شاهدیم که خیلی از مبارز ها به این سمت دارن میرن که نمایش عالی بدن
    چه داخل مبارزه چه خارج ، نمی خوان مبارزه ی عالی بکنن (به عنوان یک مبارز)
    البته بدون شک داخلِ یو اف سی مخالفانی در برابر این ایده وجود داره ،
    واسه همینه که از مبارز هایی مثل کین ولاسکاز و مخصوصا جی اس پی خوشم میاد
    اگر از داناوایت بپرسید که دوست داره ولاسکاز قهرمان باشه یا لزنر ،
    بدون شک در درون (نه اون چیزی که در بیرون به نمایش میزارن) با تمام وجود طرفدارِ لزنره
    چون لزنر جدا نمایش عالی ارائه می ده (نه مبارزه ی عالی)

    ...

    " اگر تجربه ی مبارزه ی بدون حفاظ و آزاد(مثل مبارزات زیرزمینی و غیر رسمی کیک بوکسینگ یا موی تای در کشور ما) رو داشته باشی حتما میدونی که این شکل مبارزه خواه ناخواه کل کل میاره و شما هرچقدر هم فرد مودب و متسلط بر نفس باشی هرگز نمیتونی احساسی مثل یه مبارزه ی در امنیت نسبی که ضربه ی سنگین و آسیب رسان دریافت نمیکنی به حریفت داشته باشی و قبل مبارزه و در اثنای اون حس نفرت از کسی که میخواد به تو آسیب برسونه و براش مهم نیست که ضربه هاش چه اثری روی صورت و اعصابت میذاره(با اینکه رشته های رزمی پر از شعارهای تکراری و نخ نمای جوانمردی و مبارزه ی ورزشیه) کاملا طبیعیه. حرف من این نبود که میخوان سر به تن هم نباشه،این بود که هدفشون و ترجیحشون یه برتری فنی و تاکتیکی ساده و بدون آسیب جدی به حریف نیست،بلکه ترجیحشون به ناک اوت و ترکوندن حریفه!بنابراین با توجه به نوع و جنس مبارزات اصلا بوجود اومدن کل کل و تا اندازه ای خشونت قبل از مبارزه حتمیه چه رسد به واقعی،احترام تمام افراد هم واقعیه ولی مسخره،اما در این بین هم هستند معدود افرادی که به هیچ وجه ادای احترام بعد از زنگشون مسخره نیست مثل جورج سنت پیر که قبل از مبارزه هم احترام حریف رو به زیباترین شکل حفظ میکرد حتی زمانی که حریف آیندش در حضور هزاران تماشاگر استادیوم پشت میکروفون جو روگان واسش کری خوند و سعی کرد تضعیفش کنه،احترام بعد از مبارزه ی این افراد مسخره نیست و زیباست.
    پس حرف اول من این بود که این احترام واقعی اما مسخرس،و اما حرف دوم این بود که به دلیل همین نوع مبارزات و هیجانات وارده و فشارهای موجود برای فایتر نباید احترامی بسیار درخور سبک آکادمیک رزمی بعد از مبارزه از طرفین مورد انتظار باشه(اما نه اینکه به قول شما بیلاخ یا بازو به هم نشون بدن! من هرگز همچین کاری رو طبیعی ندونستم نمیدونم از کجا برداشت کردین!) "

    -
    اول یه داستانی بگم
    یه آدم هندی هست که تندترین فلفل ها رو می خوره و بعد می ره زمین کشاورزی عین فرفره کار می کنه
    یه آدم ایرانی هم هست که فلفل سبز می خوره و بعد فحش و فحش کاری و در و دیوار گاز گرفتنش شروع میشه
    یه مبارزِ سطح بالا مثل اون آدم هندیه هست ،
    که با تمرین و تکرار واکنش های بعد از فلفل خوردن رو می تونه کنترل کنه و ازش استفاده کنه
    -
    بله امیرجان در سبک هاپکیدو ، تجربه ی مبارزه داشتم که آخرش تسلیم شدم ،
    روی زمین حریفم با وجود وزنِ بیشتر رفته بود رو _خمام
    و من نمی دونستم که باید به داور بگم ، واسه همین تسلیم شدم
    برمی گرده به 5 سال پیش
    اینجور نیست که خواه ناخواه کل کل بیاد سراغت
    استرس و فشار مبارزه روی همه وجود داره ، اما تفاوت این جاست :
    توی ورزش های رزمی کسی به درجه ی مبارز می رسه ، و در مبارزه های سطح بالا اجازه ی شرکت پیدا می کنه
    که بتونه از این فشار و جو استفاده ی درست کنه
    نه با درگیری و کل کل واقعی با حریف ، انرژی به دست اومده رو هدر بده
    بلکه با حفظ کردن این نوع انرژی و انتشارش در زمان مناسب در حین مبارزه ، مثل یک مبارز عمل می کنه
    این تفکر هست که به مبارز ، آزادی عمل و آزادی ذهنی می ده
    چون اگه شما این فشار رو به خشم از اون نوعش تبدیل کنید
    نتیجه اش می شه از دست دادن تمرکز ذهنی و حتی تعادل جسمی

    ولی در یو اف سی می بینیم که این درگیری ها روی عملکرد اکثرِ مبارز ها تاثیر نمی ذاره ، چون واقعی نیست
    و اون هایی هم که تاثیر می ذاره ، یعنی بله درگیری هاش واقعی بوده
    که در این صورت باید اسم مبارز رو از روی این نوع ورزشکار های یو اف سی برداشت
    یا شاید باید نام یو اف سی رو از کنارِ نامِ هنر های رزمی ترکیبی برداریم
    و بشه نمایش سرگرمی یو اف سی ، جای مکمن خالی

    ---

    داشتم برای اخبار دنبال عکس می گشتم ،
    که یه نقل قول از آخرین امپراطور به چشمم خورد که یه جورایی مناسبت هم داره


    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)

    " من هیچ وقت خودم رو باد نمی کنم
    و یا خودم رو غضبناک نمی کنم
    مثل بعضی از ورزشکارانِ جوانمرد .
    فکر میکنم که اون نفر برتر باید
    با حریفش با احترام زیاد رفتار کنه . "

    .
    .

    12.29.2013 : اخبار بعد از یو اف سی 168 (1)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  10. #10
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    نمیدونم باور میکنی یا نه،اما با توجه به آواتارت،امضات و صحبت های این چند روزت راجع به مبارزه مطمئن بودم که یه سبک ذن و از نظر درونی و هماهنگی انرژی پردستور مثل وینگ چون یا هاپکیدو کار میکنی!
    راستشو بخوای من تجربه ی کار کردن تو سبک های شرقی و بر پایه ی این مسائل رو ندارم و البته اعتقاد زیادی هم به این نوع آموزش(برای مبارزه ی آزاد و فول کنتاکت نه هنر دفاعی و تکنیک های مقابله با موقعیت های غیر حرفه ای روزمره) و کاربردی بودنش تو یه مبارزه ای مثل مبارزات یو اف سی ندارم بنا بر این فکر میکنم بحث ما راجع به مسائل روحی مبارزه به نقطه ی مشترکی نمیرسه. شما طبق آموزه ها و گرایشات روحی شخصی خودت توجه خاص به مبارز آرمانی بودن و بخش درونی مبارزه داری که بسیار هم محترمه اما من بیشتر توجهم معطوف به بخش بیرونی مبارزه ست و البته در این میان از فاکتورهای روحی مثبت که تو عملکردم در مبارزه موثر و مفیده هم استفاده میکنم و با حرفت کاملا موافقم که خشم و عصبانیت(در حین مبارزه) آفت تمرکز و آمادگی برای اجرای تاکتیکه و صحبت من هم این نبود که این مبارزها در حین مبارزه عصبانیت و خشم دارن،عرض کردم شما تو یک چنین مبارزه ی کامل و بی حفاظی(که البته مسابقات هاپکیدو چه سمی کنتاکت و چه فول این خصوصیات رو نداره اما الان مجال بحث راجع به اون نیست!) نمیتونی اون حسی که در یک مبارزه ی در شرایط امنیت نسبی به حریفت و مبارزه داری داشته باشی و خواه ناخواه در زمان آماده سازی خودت برای مبارزه و در حواشی پر استرس و مطبوعاتی قبل از اون دچار حس کل کل و کری و حریف طلبی و این مسائل میشی و اصلا احساس نیاز میکنی به یک چنین آلترناتیوی که روحیت رو برای مبارزه آماده کنه،البته گفتم که باز هم استثناهایی وجود داره و افرادی(که عموما هم سبک پایه ی اونها رشته های بسیار قانونمند از نظر شخصیتی و ذن است مثل کیوکوشین) هستند که از نظر روحی بسیار مسلط و قوی هستند و برای کسب روحیه نیازی به این حواشی ندارن و این رفتارهارو ازشون نمیبینیم مثل همون جی اس پی که گفتم در پست قبلی اما این مربوط به اقلیت فایترهاست و اکثر مبارزها برخلاف تصور شما اونقد وارسته! و آرمانی نیستند و نیاز دارن به این مسائل،به هر حال به نظر من این کل کل های حاشیه مبارزات حالا چه به دلیل فشارها و استرس ها بوجود میاد یا هر فاکتور دیگه برای بالا رفتن روحیه ی خود فایتر و بالا بردن حس جنگندگی فایتر مفیده و اتلاف انرژی و بیهوده نیست اما اگر به داخل اکتگان بکشه و به قول شما تبدیل به عصبانیت و خشم حین مبارزه بشه نتیجش میشه مبارزه ی اول سیلوا و وایدمن.
    اگر حرفم رو راجع به طبیعی بودن و خواه ناخواه بودن بوجود اومدن کل کل و کری خوندن قبل از یه مبارزه ی واقعی(نه کاراته،تکواندو،بوکس آماتور،هاپکیدو و حتی کیک بوکسینگ تحت قوانین فدراسیون تو ایران) قبول نداری یه نظر به گذشته های خیلی دور بشر بندازین زمانی که تو جنگ های باستان مبارزه های تن به تن در میگرفت! تا متوجه بشین تاریخ این رفتار قبل از مبارزه چقدر قدیمی و غریزیه. درسته محمود جان این واکنش از مبارزان بسیار وارسته و روی نفس کار کرده سر نمیزنه اما این مبارزها بیشتر مال فیلمهای بروس لی و شائولین هستن نه واقعیت!
    واقعیت مبارزه با اون چیزی که فیلم های شائولین و آموزه های مدون سبک های سنتی ارائه میدن کاملا متفاوته،آموزه ها و سنت های اصیل رزمی شرقی صد در صد آمادگی جسمانی فرد رو در خدمت روح و وارستگی و رسیدن به خصائل والای انسانی میخوان نه الزاما شرکت در مسابقات بین المللی و کسب عنوان قهرمانی و در واقع نفس و ماهیت خود مبارزه و جنگ. من هیچ وقت از مبارزه کردن یا فراگیری تکنیک های رزمی دنبال وارستگی نبودم و فقط آمادگی جسمانی و خود مبارزه کردنو دوست داشتم.
    به هر حال اینها همه دیدگاه ها،اهداف و سلیقه های مختلف برای انجام کارهای مختلفه و به نظر من لزومی هم نداره که این بحث به جای خاصی برسه و نقطه ی مشترکی داشته باشه! هر کس افکار خاصی داره و اهداف خاصی رو از هر چیزی دنبال میکنه و راهی که میره و دانسته ها و روش هایی رو که استفاده میکنه لزوما نباید امیر یا محمود هم تایید کنن!
صفحه 1 از 2 12 آخرین
نمایش نتایج: از 1 به 10 از 11

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کاربران برچسب زده شده

کلمات کلیدی این موضوع

علاقه مندي ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •