ورود به حساب ثبت نام جدید فراموشی کلمه عبور
برای ورود به حساب کاربری خود، نام کاربری و کلمه عبورتان را در زیر وارد کرده و روی «ورود به سایت» کلیک کنید.





اگر فرم ثبت نام برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.









اگر فرم بازیابی کلمه عبور برای شما نمایش داده نمی‌شود، اینجا را کلیک کنید.





اشتراک های دانلود از ایران یو اف سی

در این بخش میتوانید اشتراک های دانلود از سایت را مشاهده و خریداری نمایید .

Team Xtreme Tehran
آموزش جوجیتسو برزیلی محل تبلیغ شما IWE محل تبلیغ شما
صفحه 4 از 22 نخست ... 2345614 ... آخرین
نمایش نتایج: از 31 به 40 از 217
  1. #1
    gsp
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/08/30
    نوشته ها
    152
    541

    بحث و گفتگو در حوزه ی هنرهای رزمی ترکیبی (ufc+)

    چرا نمیشه این عکسارو دانلود کرد؟
  2. #31
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    بسیار بسیار زیبا پاسخ دادی و باید بگم که نثرت رو جدا دوست دارم و از اطلاعات مفیدت هم خیلی استفاده کردم اما متاسفانه یا من نتونستم خوب منظور و لب مطلبم رو برسونم یا شما چون من زیاد حرف زدم و صحبتم طولانی و خسته کننده شد صحیح متوجه منظورم نشدی!
    اول اینکه درک شما از هدف من از دیدن مبارزات یو اف سی با واقعیت کمی(نمیگم خیلی خیلی!) فاصله داره،سرگرمی هم جزو این اهداف هست اما نه اولیش یا حتی دومیش،اولین دلیل من برای تماشای این آموزشگاه بزرگ مبارزه یادگیریه،چون با اینکه کمی شکم آوردم و تنبل شدم هنوز هم از مبارزه کردن(عملا) لذت میبرم! به نظر من کلاس مبارزه با کلاس هنر رزمی زمین تا آسمون متفاوته و مشاهده(در این سطح بالا و اعلای فنی) به تنهایی جدا از تمرینات فیزیکی و متمادی سالیان دراز و حتی انجام مبارزه ی واقعی،تو ایجاد حس مبارزه و احساس نیاز برای ارتقای سطح فنی و کسب تجربه در شرایط مبارزه و درک کاربردی فنون بسیار موثره. دلیل دوم من هدف شماست،یعنی تماشای مبارزه فارغ از اینکه چه شخصی پیروز میشه و چه شخصی شکست میخوره(با اینکه به هر حال در این بین به مبارزهایی بیشتر از بقیه علاقه دارم به دلیل سبک مبارزه ی مورد علاقم،نه تعصب روی یک مبارز) اما نه برای دیدن خصومت افراد و خشونت ها و بداخلاقی ها! اگر پست من راجع به سیلوا و حرکاتش در مبارزه رو به یاد داشته باشی حتما میدونی که من در اون پست به وضوح این رفتارهای تماشاگر عام پسند و هیجان انداز و حاشیه ایه این مبارز رو محکوم کردم و به تفصیل شرح دادم که اینها نقاط ضعف یک مبارز هستند و از نظر افراد فنی به هیچ عنوان پذیرفته و زیبا نیستند و فقط مورد پسند تماشاگر عام هستند اونوقت شما بنده رو هم جزو تماشاگر عام حساب کردی محمود جان!؟
    اما دلیل سوم من بله سرگرمی و لذت هیجانی از تماشای مبارزات یو اف سیه(اما باز هم ضربات سنگین و مبارزه ی حرفه ای با محدودیت کم و ناک اوت های زیبا نه دشمنی و کل کل افراد!)
    و اما مفهوم پست های قبلی من که به خوبی رسونده نشده،به هیچ عنوان من عرض نکردم که ادای احترام ها در یو اف سی قلابیه یا خلاف میل باطنی مبارزانه! فقط گفتم که مسخرس! چون نه تنها ادای احترام ها واقعیه بلکه فکر میکنم کل کل ها و بداخلاقی ها هم برخلاف نظر شما واقعیه و به این دلیل مسخرس
    یو اف سی درآمدزا و تجارت هم هست اما نمایش کشتی حرفه ای(چیزی که به اشتباه به نام کشتی کج میشناسن امروز) نیست محمود جان،سازمان یو اف سی کوچکترین فشاری برای انجام کل کل ها و بداخلاقی ها روی فایترها اعمال نمیکنه به علاوه خود مبارزات به قدری جذاب هست که برای جذب تماشاگر و پی پر ویو بیشتر نیازی به فیلم بازی کردن اون هم از نوع خصومت و کل کل دروغی نباشه،همونطور که سابقا به عنوان مثال مسابقات k-1 بدون اینکه کل کل خشن و دنباله دار بین فایترهاش داشته باشه با اینکه از نظر فنی و جذابیت خود مبارزه بسیار پایین تر از سطح یو اف سی بود اما جزو پرطرفدارترین رویدادهای رزمی جهان بود.
    اگر تجربه ی مبارزه ی بدون حفاظ و آزاد(مثل مبارزات زیرزمینی و غیر رسمی کیک بوکسینگ یا موی تای در کشور ما) رو داشته باشی حتما میدونی که این شکل مبارزه خواه ناخواه کل کل میاره و شما هرچقدر هم فرد مودب و متسلط بر نفس باشی هرگز نمیتونی احساسی مثل یه مبارزه ی در امنیت نسبی که ضربه ی سنگین و آسیب رسان دریافت نمیکنی به حریفت داشته باشی و قبل مبارزه و در اثنای اون حس نفرت از کسی که میخواد به تو آسیب برسونه و براش مهم نیست که ضربه هاش چه اثری روی صورت و اعصابت میذاره(با اینکه رشته های رزمی پر از شعارهای تکراری و نخ نمای جوانمردی و مبارزه ی ورزشیه) کاملا طبیعیه. حرف من این نبود که میخوان سر به تن هم نباشه،این بود که هدفشون و ترجیحشون یه برتری فنی و تاکتیکی ساده و بدون آسیب جدی به حریف نیست،بلکه ترجیحشون به ناک اوت و ترکوندن حریفه!
    بنابراین با توجه به نوع و جنس مبارزات اصلا بوجود اومدن کل کل و تا اندازه ای خشونت قبل از مبارزه حتمیه چه رسد به واقعی،احترام تمام افراد هم واقعیه ولی مسخره،اما در این بین هم هستند معدود افرادی که به هیچ وجه ادای احترام بعد از زنگشون مسخره نیست مثل جورج سنت پیر که قبل از مبارزه هم احترام حریف رو به زیباترین شکل حفظ میکرد حتی زمانی که حریف آیندش در حضور هزاران تماشاگر استادیوم پشت میکروفون جو روگان واسش کری خوند و سعی کرد تضعیفش کنه،احترام بعد از مبارزه ی این افراد مسخره نیست و زیباست.
    پس حرف اول من این بود که این احترام واقعی اما مسخرس،و اما حرف دوم این بود که به دلیل همین نوع مبارزات و هیجانات وارده و فشارهای موجود برای فایتر نباید احترامی بسیار درخور سبک آکادمیک رزمی بعد از مبارزه از طرفین مورد انتظار باشه(اما نه اینکه به قول شما بیلاخ یا بازو به هم نشون بدن! من هرگز همچین کاری رو طبیعی ندونستم نمیدونم از کجا برداشت کردین!) و اضافه کردم که روزی احترامی در حد حریفش ادا کرد و از توانایی های فنی اون تعریف کرد و مبارزه ی اون رو ارج نهاد و همین احترام هرچند کوچک کافی بود و نباید توسط تماشاگرها هوو میشد.
  3. #32
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/25
    نوشته ها
    99
    60
    من از احترام متنفرم مثلا کاریکه لسنر بعد از برد فرانک میر کرد رو خیلی دوست دارم من اگه ببرم حریف رو از نظر شخصیتی له میکنم
  4. #33
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot
    [/QUOTE]

    سلام


    امیرجان بنده قصد جسارت نداشتم ، با توجه به اون پستتون احساس کردم دیدتون اینجوریه
    معذرت از این که پیش داوری کردم

    یه ذره صبر کردم تا شاید بقیه دوستان هم وارد بحث بشن
    ولی خوب توی تاپیکِ اخبار نمیشه انتظار بحث چند نفره رو داشت
    انشاالله در آینده اگه تونستم ، در مورد همین مباحث مقاله می ذارم تا بحث ها هم به یه جایی برسه

    ...

    " یو اف سی درآمدزا و تجارت هم هست اما نمایش کشتی حرفه ای(چیزی که به اشتباه به نام کشتی کج میشناسن امروز) نیست محمود جان،سازمان یو اف سی کوچکترین فشاری برای انجام کل کل ها و بداخلاقی ها روی فایترها اعمال نمیکنه به علاوه خود مبارزات به قدری جذاب هست که برای جذب تماشاگر و پی پر ویو بیشتر نیازی به فیلم بازی کردن اون هم از نوع خصومت و کل کل دروغی نباشه،همونطور که سابقا به عنوان مثال مسابقات k-1 بدون اینکه کل کل خشن و دنباله دار بین فایترهاش داشته باشه با اینکه از نظر فنی و جذابیت خود مبارزه بسیار پایین تر از سطح یو اف سی بود اما جزو پرطرفدارترین رویدادهای رزمی جهان بود. "

    امیر عزیز فراموش نکن که کل کل ها و بداخلاقی ها ،
    جذابیت مبارزه و صحنه های اکشن رو برای اون اکثریت تماشاگر چند برابر می کنه
    بعد نگفتم همه ی بد اخلاقی ها دروغیه ،
    گفتم که به خاطر خواست یو اف سی ، مبارزها این دعواها رو خیلی جدی گرفتن
    (با گذشتِ زمان شدیدتر هم شده و می شه)

    در مورد این که یو اف سی شباهتی به سازمان های کشتی حرفه ای نداره ، باهات مخالفم
    اتفاقا این سازمان ها در نهایت یک هدف رو دنبال می کنند -> درآمدزایی
    سازمان های کشتی از کشتی کچ (کشتی گرفتن) فاصله گرفتن و به ساخت استار پرداختن
    استار ها موردِ عنایت و پرستشِ هوادارا قرار می گیرن
    و در نتیجه حجم عظیمی از پول رو به سمت مالکان سرازیر می کنن

    یو اف سی هم به دنبال ساخت ستاره هست و عاشق مبارزهایی هستن که به دنبال ستاره شدنن
    در آینده هم دیگه به ورزشکارهای یو اف سی نمی گن 'مبارز' می گن 'سوپراستار' (توی دلشون:)
    در حال حاضر هم شاهدیم که خیلی از مبارز ها به این سمت دارن میرن که نمایش عالی بدن
    چه داخل مبارزه چه خارج ، نمی خوان مبارزه ی عالی بکنن (به عنوان یک مبارز)
    البته بدون شک داخلِ یو اف سی مخالفانی در برابر این ایده وجود داره ،
    واسه همینه که از مبارز هایی مثل کین ولاسکاز و مخصوصا جی اس پی خوشم میاد
    اگر از داناوایت بپرسید که دوست داره ولاسکاز قهرمان باشه یا لزنر ،
    بدون شک در درون (نه اون چیزی که در بیرون به نمایش میزارن) با تمام وجود طرفدارِ لزنره
    چون لزنر جدا نمایش عالی ارائه می ده (نه مبارزه ی عالی)

    ...

    " اگر تجربه ی مبارزه ی بدون حفاظ و آزاد(مثل مبارزات زیرزمینی و غیر رسمی کیک بوکسینگ یا موی تای در کشور ما) رو داشته باشی حتما میدونی که این شکل مبارزه خواه ناخواه کل کل میاره و شما هرچقدر هم فرد مودب و متسلط بر نفس باشی هرگز نمیتونی احساسی مثل یه مبارزه ی در امنیت نسبی که ضربه ی سنگین و آسیب رسان دریافت نمیکنی به حریفت داشته باشی و قبل مبارزه و در اثنای اون حس نفرت از کسی که میخواد به تو آسیب برسونه و براش مهم نیست که ضربه هاش چه اثری روی صورت و اعصابت میذاره(با اینکه رشته های رزمی پر از شعارهای تکراری و نخ نمای جوانمردی و مبارزه ی ورزشیه) کاملا طبیعیه. حرف من این نبود که میخوان سر به تن هم نباشه،این بود که هدفشون و ترجیحشون یه برتری فنی و تاکتیکی ساده و بدون آسیب جدی به حریف نیست،بلکه ترجیحشون به ناک اوت و ترکوندن حریفه!بنابراین با توجه به نوع و جنس مبارزات اصلا بوجود اومدن کل کل و تا اندازه ای خشونت قبل از مبارزه حتمیه چه رسد به واقعی،احترام تمام افراد هم واقعیه ولی مسخره،اما در این بین هم هستند معدود افرادی که به هیچ وجه ادای احترام بعد از زنگشون مسخره نیست مثل جورج سنت پیر که قبل از مبارزه هم احترام حریف رو به زیباترین شکل حفظ میکرد حتی زمانی که حریف آیندش در حضور هزاران تماشاگر استادیوم پشت میکروفون جو روگان واسش کری خوند و سعی کرد تضعیفش کنه،احترام بعد از مبارزه ی این افراد مسخره نیست و زیباست.
    پس حرف اول من این بود که این احترام واقعی اما مسخرس،و اما حرف دوم این بود که به دلیل همین نوع مبارزات و هیجانات وارده و فشارهای موجود برای فایتر نباید احترامی بسیار درخور سبک آکادمیک رزمی بعد از مبارزه از طرفین مورد انتظار باشه(اما نه اینکه به قول شما بیلاخ یا بازو به هم نشون بدن! من هرگز همچین کاری رو طبیعی ندونستم نمیدونم از کجا برداشت کردین!) "

    -
    اول یه داستانی بگم
    یه آدم هندی هست که تندترین فلفل ها رو می خوره و بعد می ره زمین کشاورزی عین فرفره کار می کنه
    یه آدم ایرانی هم هست که فلفل سبز می خوره و بعد فحش و فحش کاری و در و دیوار گاز گرفتنش شروع میشه
    یه مبارزِ سطح بالا مثل اون آدم هندیه هست ،
    که با تمرین و تکرار واکنش های بعد از فلفل خوردن رو می تونه کنترل کنه و ازش استفاده کنه
    -
    بله امیرجان در سبک هاپکیدو ، تجربه ی مبارزه داشتم که آخرش تسلیم شدم ،
    روی زمین حریفم با وجود وزنِ بیشتر رفته بود رو _خمام
    و من نمی دونستم که باید به داور بگم ، واسه همین تسلیم شدم
    برمی گرده به 5 سال پیش
    اینجور نیست که خواه ناخواه کل کل بیاد سراغت
    استرس و فشار مبارزه روی همه وجود داره ، اما تفاوت این جاست :
    توی ورزش های رزمی کسی به درجه ی مبارز می رسه ، و در مبارزه های سطح بالا اجازه ی شرکت پیدا می کنه
    که بتونه از این فشار و جو استفاده ی درست کنه
    نه با درگیری و کل کل واقعی با حریف ، انرژی به دست اومده رو هدر بده
    بلکه با حفظ کردن این نوع انرژی و انتشارش در زمان مناسب در حین مبارزه ، مثل یک مبارز عمل می کنه
    این تفکر هست که به مبارز ، آزادی عمل و آزادی ذهنی می ده
    چون اگه شما این فشار رو به خشم از اون نوعش تبدیل کنید
    نتیجه اش می شه از دست دادن تمرکز ذهنی و حتی تعادل جسمی

    ولی در یو اف سی می بینیم که این درگیری ها روی عملکرد اکثرِ مبارز ها تاثیر نمی ذاره ، چون واقعی نیست
    و اون هایی هم که تاثیر می ذاره ، یعنی بله درگیری هاش واقعی بوده
    که در این صورت باید اسم مبارز رو از روی این نوع ورزشکار های یو اف سی برداشت
    یا شاید باید نام یو اف سی رو از کنارِ نامِ هنر های رزمی ترکیبی برداریم
    و بشه نمایش سرگرمی یو اف سی ، جای مکمن خالی

    ---

    داشتم برای اخبار دنبال عکس می گشتم ،
    که یه نقل قول از آخرین امپراطور به چشمم خورد که یه جورایی مناسبت هم داره


    بحث و گفتگو در حوزه ی هنرهای رزمی ترکیبی (ufc+)

    " من هیچ وقت خودم رو باد نمی کنم
    و یا خودم رو غضبناک نمی کنم
    مثل بعضی از ورزشکارانِ جوانمرد .
    فکر میکنم که اون نفر برتر باید
    با حریفش با احترام زیاد رفتار کنه . "

    .
    .

    بحث و گفتگو در حوزه ی هنرهای رزمی ترکیبی (ufc+)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  5. #34
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    نمیدونم باور میکنی یا نه،اما با توجه به آواتارت،امضات و صحبت های این چند روزت راجع به مبارزه مطمئن بودم که یه سبک ذن و از نظر درونی و هماهنگی انرژی پردستور مثل وینگ چون یا هاپکیدو کار میکنی!
    راستشو بخوای من تجربه ی کار کردن تو سبک های شرقی و بر پایه ی این مسائل رو ندارم و البته اعتقاد زیادی هم به این نوع آموزش(برای مبارزه ی آزاد و فول کنتاکت نه هنر دفاعی و تکنیک های مقابله با موقعیت های غیر حرفه ای روزمره) و کاربردی بودنش تو یه مبارزه ای مثل مبارزات یو اف سی ندارم بنا بر این فکر میکنم بحث ما راجع به مسائل روحی مبارزه به نقطه ی مشترکی نمیرسه. شما طبق آموزه ها و گرایشات روحی شخصی خودت توجه خاص به مبارز آرمانی بودن و بخش درونی مبارزه داری که بسیار هم محترمه اما من بیشتر توجهم معطوف به بخش بیرونی مبارزه ست و البته در این میان از فاکتورهای روحی مثبت که تو عملکردم در مبارزه موثر و مفیده هم استفاده میکنم و با حرفت کاملا موافقم که خشم و عصبانیت(در حین مبارزه) آفت تمرکز و آمادگی برای اجرای تاکتیکه و صحبت من هم این نبود که این مبارزها در حین مبارزه عصبانیت و خشم دارن،عرض کردم شما تو یک چنین مبارزه ی کامل و بی حفاظی(که البته مسابقات هاپکیدو چه سمی کنتاکت و چه فول این خصوصیات رو نداره اما الان مجال بحث راجع به اون نیست!) نمیتونی اون حسی که در یک مبارزه ی در شرایط امنیت نسبی به حریفت و مبارزه داری داشته باشی و خواه ناخواه در زمان آماده سازی خودت برای مبارزه و در حواشی پر استرس و مطبوعاتی قبل از اون دچار حس کل کل و کری و حریف طلبی و این مسائل میشی و اصلا احساس نیاز میکنی به یک چنین آلترناتیوی که روحیت رو برای مبارزه آماده کنه،البته گفتم که باز هم استثناهایی وجود داره و افرادی(که عموما هم سبک پایه ی اونها رشته های بسیار قانونمند از نظر شخصیتی و ذن است مثل کیوکوشین) هستند که از نظر روحی بسیار مسلط و قوی هستند و برای کسب روحیه نیازی به این حواشی ندارن و این رفتارهارو ازشون نمیبینیم مثل همون جی اس پی که گفتم در پست قبلی اما این مربوط به اقلیت فایترهاست و اکثر مبارزها برخلاف تصور شما اونقد وارسته! و آرمانی نیستند و نیاز دارن به این مسائل،به هر حال به نظر من این کل کل های حاشیه مبارزات حالا چه به دلیل فشارها و استرس ها بوجود میاد یا هر فاکتور دیگه برای بالا رفتن روحیه ی خود فایتر و بالا بردن حس جنگندگی فایتر مفیده و اتلاف انرژی و بیهوده نیست اما اگر به داخل اکتگان بکشه و به قول شما تبدیل به عصبانیت و خشم حین مبارزه بشه نتیجش میشه مبارزه ی اول سیلوا و وایدمن.
    اگر حرفم رو راجع به طبیعی بودن و خواه ناخواه بودن بوجود اومدن کل کل و کری خوندن قبل از یه مبارزه ی واقعی(نه کاراته،تکواندو،بوکس آماتور،هاپکیدو و حتی کیک بوکسینگ تحت قوانین فدراسیون تو ایران) قبول نداری یه نظر به گذشته های خیلی دور بشر بندازین زمانی که تو جنگ های باستان مبارزه های تن به تن در میگرفت! تا متوجه بشین تاریخ این رفتار قبل از مبارزه چقدر قدیمی و غریزیه. درسته محمود جان این واکنش از مبارزان بسیار وارسته و روی نفس کار کرده سر نمیزنه اما این مبارزها بیشتر مال فیلمهای بروس لی و شائولین هستن نه واقعیت!
    واقعیت مبارزه با اون چیزی که فیلم های شائولین و آموزه های مدون سبک های سنتی ارائه میدن کاملا متفاوته،آموزه ها و سنت های اصیل رزمی شرقی صد در صد آمادگی جسمانی فرد رو در خدمت روح و وارستگی و رسیدن به خصائل والای انسانی میخوان نه الزاما شرکت در مسابقات بین المللی و کسب عنوان قهرمانی و در واقع نفس و ماهیت خود مبارزه و جنگ. من هیچ وقت از مبارزه کردن یا فراگیری تکنیک های رزمی دنبال وارستگی نبودم و فقط آمادگی جسمانی و خود مبارزه کردنو دوست داشتم.
    به هر حال اینها همه دیدگاه ها،اهداف و سلیقه های مختلف برای انجام کارهای مختلفه و به نظر من لزومی هم نداره که این بحث به جای خاصی برسه و نقطه ی مشترکی داشته باشه! هر کس افکار خاصی داره و اهداف خاصی رو از هر چیزی دنبال میکنه و راهی که میره و دانسته ها و روش هایی رو که استفاده میکنه لزوما نباید امیر یا محمود هم تایید کنن!
  6. #35
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    حرفهام بازم خیلی زیاد شد اما در مورد مقایسه ای که از سازمان UFC و WWE داشتی حیفم اومد توضیح ندم!
    گفتی که موافق حرفم نیستی که یو اف سی شباهتی به سازمان نمایش کشتی حرفه ای نداره اما من نگفتم شباهتی نداره،عرض کردم یو اف سی نمایش کشتی حرفه ای نیست محمود جان(یعنی مثل اون یه نمایش از پیش تعیین شده و فیلمنامه نیست که بازی کنن بازیگرهاش اما نه اینکه مطلقا با سیاست های سازمانشون اشتراکاتی نداشته باشه)
    بله هدف مدیران و صاحبان سازمان یو اف سی هم اقتصادیه اما اصلا موافق نیستم که فایترهایی در یو اف سی هستن که به دنبال ستاره شدن هستن(یعنی دوست دارن مثل کشتی گیرای wwe بچه های 10/15 ساله تیشرت های مزین به عکسشونو تن کنن و حرکات مخصوص و اداهای فایتر مورد علاقشونو در بیارن!) اصلا اینطور نیست محمود جان!
    الان امروزه روز کمتر کسی هست که ندونه کشتی کج یه فیلم اکشنه نه مسابقه و مبارزه حتی خود طرفداران پر و پا قرصش،اما چرا هنوز میرن و بلیطشو میخرن؟ چون این هم یه نیاز تماشاگره و اصولا تماشاگر علاقمند به اکشن و رزمی نباید که حتما فایت واقعی رو تماشا کنه! اگر اینطور بود پس هیچکس نباید فیلم های سینمایی رزمی رو میدید دیگه درسته؟ کشتی کج هم یه فیلم یا سریال رزمی دنباله داره و البته زنده که فقط فاکتورهای تماشاگر پسندش کمی امروزیه و مطابق با میل نوجوان ها و جوانهای امروزیه. حالا نکته ای که میخوام عرض کنم چیه،اینکه هر سازمانی به یک نیاز خاص مخاطب پاسخ میده و لزومی نداره که به امید سود بالاتر وارد حیطه ی کاری همدیگه بشن،همونطور که دیدن فیلم زنده ی اکشن نیاز هیجان انگیز خیلی هاست،دیدن یه مبارزه ی واقعی که یک دنیا زیبایی تکنیکی و تاکتیکی رزمی رو در خودش جای داده هم درخواست خیلی هاست. و یو اف سی امروز به شایستگی داره به این نیاز پاسخ میده و اونقد مخاطب خاص خودش رو داره و از نظر اقتصادی هم با همین سیاست قویه که برای یک مبارز که حتی مبارزه رو واگذار کرده پاداش های میلیونی(البته به واحد پول ما حساب کنی میلیاردی!) میده به عنوان مثال اندرسون سیلوا برای مبارزه ی اولش با وایدمن مبلغ 600,000$ و برای دو راند مبارزه ای که در UFC 168 مقابل وایدمن انجام داد و باخت مبلغ 1,600,000$ دریافت کرد!!! این در حالیه که اگر تو نت یه سرچ بزنین راجع به دریافتی سوپراستارهای wwe متوجه میشین که رکورد دار دریافت ها تریپل اچ با سالی دو میلیون دلار بوده و بعد استارهایی مثل جان سنا،آندرتیکر،شان مایکل و بیگ شو سالی یک میلیون دلار،با این تفاوت که تعداد نمایش هایی که یه استار در wwe در طول سال داره خیلی بیشتر از مبارزان یو اف سیه که در سال دو یا نهایتا چهار مبارزه انجام میدن.
    پس به نظر شما چرا سازمانی که در حال حاضر از نظر مالی بسیار قویه و کاملا حرفه ای پاسخگوی نیاز قشر تماشاگر خاص خودشه و در این راه تمام سازمان های سبک خودش رو(strikeforce,wec,pride,bellator,dream و...) هم جا گذاشته و برخی رو هم ورشکست یا ادغام کرده باید تغییر سیاست بده و تمام اعتبار بیست ساله ی خودش رو در دنیای رزمی به باد فنا بده؟
    اگه تو همین سایت خودمون هم دقت کنین میبینین که طرفدارهای فایترهایی مثل لزنر عمدتا همون طرفدارای کشتی کج هستن و همون عمده تماشاگران هیجان دوست،یو اف سی تماشاگرهای خودش رو داره محمود جان که چهارده هزار نفری لزنر رو هوو میکردن حتی وقتی کمربند قهرمانی سنگین وزن یو اف سی دور کمرش بود،نه فقط زمانی که قهرمان محبوبشون رندی کوتور رو شکست داد،بلکه تو تمام مبارزاتی که در یو اف سی انجام داد.
    دانا وایت علاقه ای به قهرمانی لزنر نداشت چون مخاطب یو اف سی علاقه ای به مبارزش نداشت و بیرون رفتن زودهنگامش از یو اف سی هم به همین دلیل بود نه مصدومیت یا بهانه های دیگه.
    در کل محمود جان در یو اف سی مبارزه ی خوب با نمایش خوب دوتا چیز جدا از هم نیست و واسه مخاطب یو اف سی که برای دیدن مبارزات نخبه های رزمی جهان پول میده مبارزه ی خوب ارائه دادن مساوی نمایش خوب ارائه دادنه.
  7. #36
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot
    سلام


    در مورد پست اولت اگه بخوام نظرم رو بگم باید همون حرف های قبلیم در مورد درگیری های قبل از مبارزه رو تکرار کنم
    که البته همه ی اون حرف ها با توجه به سبک های پایه ای هست که در مبارزات یو اف سی ترکیب می شن
    که به عنوانِ هنر های رزمی ترکیبی شناخته می شه

    اما یه سری توضیحات کلی بدم تا دیدگاه خودم رو کاملا روشن کرده باشم

    همه می دونیم که هدف اصلی یو اف سی ورزشی رقابتی ، ایجاد حس خشونت و در نتیجه ایجاد سرگرمیه ،
    هدف مبارزات ام ام ای هم در اصل و ریشه تقابل بین سبک هاست و اینکه کدام ترکیب ، کارایی بیشتری داره
    واسه همینه که بعضی ها با این هدف یو اف سی رو نگاه می کنن
    اگر هدف اول رو در نظر بگیریم در این صورت حرف شما امیرِ عزیز درسته
    اما اگر هدف دوم رو درنظر بگیریم در این صورت اون حرکات خشونت آمیز ، هیچ معنا و مفهومی نداره
    واسه همینه که بعضی مبارزها این کارهارو می کنن (که به نظرم واقعی نیست و تنها با اهداف یو اف سی همخونی داره)
    و بعضی ها هم نمی کنن

    اما چندتا نکته ی دیگه :
    اول این که اصلا اسم هاپکیدو رو نیاوردم که بخوام مبارزاتش رو با مبارزات یو اف سی مقایسه کنم (خواستم خاطره ای گفته باشم)
    این سبک ، اصلا برای درگیری های خیابانی و دفاع از خود ساخته شده (خودت هم گفتی)
    یعنی از خیلی فنون دفاع شخصی و ضرباتِ هاپکیدو نمیشه در یک مبارزه ی رقابتی استفاده کرد
    حتی توی مبارزات خود این سبک
    چون این فنون و ضربات برای از پا در آوردن حریف ساخته شده ،
    و بیشتر در جنگ ها که قصد صدمه ی جدی به حریف رو داری مورد استفاده قرار می گیره
    که شامل آسیب به شبکه ی عصبی ، آسیب به نقاط مرگبار ، فنون شکستن و مثل این ها

    اینم بگم که با توجه به طرز نگاه و تفکرات خودم اصلا به دنبال یک مبارزِ ایده آل در یو اف سی نیستم
    یه اشاره هایی در مورد این تفکرات کردی ،
    طبق باوری که دارم (درست یا غلط) همه چیز که شامل مبارزه هم می شه ، تحت دستور العملِ دین و آیین (روش زندگی)
    باید در راه سعادت و کمال روح انسان به کار گرفته بشه
    (بیش از 7 میلیارد دین و آیین در جهان وجود داره
    که هر انسانی با قضاوت عقلی و منطقی خودش روش زندگی رو به کار میگیره و بهش عمل می کنه)

    اما توی این بحث ها با توجه به تاریخچه ی هنرهای رزمی ترکیبی و سبک هایی که در این روشِ مبارزه به کار گرفته می شه ،
    در مورد ورزشکار های حال حاضر و سابق یو اف سی قضاوت می کنم
    نه از هیچ جای دیگه ،
    تمام حرفم هم اینه که یو اف سی داره از هدف اصلی مبارزات هنر های رزمی ترکیبی دور می شه (به نظر من)
    چه جوری دور می شه با شدید شدن و توجه بیشتر به مسائلی که هیچ ربطی به تقابل بین دو مبارز و سبک هاشون نداره
    حالا تو میگی که مبارزات هنرهای رزمی ترکیبی خودش حامل خشونته ،
    اما این خشونت برای کسانی به وجود میاد که با هدف سرگرمی نگاهش می کنن


    ---


    در مورد پست دوم
    امیرجان از اینکه گفتم بعضی ورزشکارهای یو اف سی به دنبال ستاره شدن هستند خیلی معذرت می خوام
    چون مفهومش جملاتم برای شما خیلی بد ترجمه شد
    منظورم از سوپر استار شدنِ مبارزان یو اف سی این بود
    که بعضی ها با نمایش های خشونت آمیز یا طنزشون در داخل و خارج از آکتگان
    سعی دارن که برای تماشاگران سرگرم کننده باشن که این صددرصد با اهداف سازمان یو اف سی همخونی داره
    به قول معروف معرکه راه بندازن

    در مورد درآمد ها صحبت کردی ، باز هم در این مورد شباهت های زیادی بین این سازمان ها هست
    همشون از ورزشکار هاشون بیگاری می کشن ، خسیس رو با خسیس مقایسه نکنیم
    کافیه درآمد قهرمان های بوکس و یو اف سی رو مقایسه کنید
    floyd mayweather قهرمانِ معروف سبک وزن بوکس در سال 2013 ، 90 میلیون دلار درآمد داشته
    در حالی که فقط دو بار مبارزه کرده
    حالا به نظر شما سازمان های بوکس درآمدشون بیشتره یا سازمان یو اف سی با اون اسپانسر ها و پشتوانه های مالی

    حالا فرض می کنیم نظر من درباره ی علاقه ی دانا وایت و صاحبان به لزنر کاملا غلط
    (با این حال باید بگم که اگه اشتباه نکنم لزنر طی دو دفاعش از عنوان ، 5 میلیون دلار درآمد داشت)
    در رابطه با چل سانن چی
    که پس از دو بار باخت به اندرسون سیلوا
    بدون اینکه مبارزه ای مقدماتی رو انجام بده در مقابل جان جونزِ قهرمان قرار گرفت
    (یعنی دو فرصت قهرمانی مجدد به صورت پی در پی)
    تنها دلیلی که سانن در برابر جونز قرار گرفت ، زبونِ چرب و نرمش بود که تماشاگران رو موافق این مبارزه می کرد
    درگیری های لفظیِ دروغین ، این فرصت رو به سانن داد
    البته دیدیم که جونز چه جوری سانن رو از نقطه ی قوتش شکست داد


    Spoiler: show
    بحث و گفتگو در حوزه ی هنرهای رزمی ترکیبی (ufc+)

    .

    بحث و گفتگو در حوزه ی هنرهای رزمی ترکیبی (ufc+)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  8. #37
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    سلام محمود جان
    میدونم که قصدتون از خاطره ی مبارزه در هاپکیدو چی بود خب چون خودم تو پست قبلش بهت گفتم که اگر تجربه در یه مبارزه ی آزاد رو داشته باشی(و حتی مسابقات کیک بوکسینگ فدراسیون رو هم جزو این دسته حساب نکردم چون اون هم با حفاظه،گفتم مثل مبارزات غیر رسمی و زیرزمینی کیک بوکسینگ یا موی تای در ایران) متوجه حسی که راجع بهش توضیح دادم میشی بنا بر این درسته،خاطره ی هاپکیدو جواب به صحبت من بود نه مقایسه با یو اف سی میدونم اینو،منظور من از مقایسه اینها این بود که یه مبارزه ی هاپکیدو اون شرایطی که عرض کردم باعث بروز اون احساسات قبل از مبارزه میشه رو نداره بنا بر این توضیحات من برای رسوندن منظورم راجع به احساسات بروز کننده در شرایطی که شما تجربش نکردی بی فایده ست.
    در مورد باورت باید بگم که بسیار زیباست و کسی هم نمیتونه بگه(یا ثابت کنه) که اشتباست.
    در مورد نظرت راجع به اینکه یو اف سی داره با این حواشی مبارزات از هدف اصلی mma دور میشه مخالفم،به نظر من اتفاقات بیرون از اکتگان هیچ منافاتی با اهداف رزمی سازمان نداره و تاثیر قابل توجهی رو بار فنی مبارزات نداره جز اینکه علاوه بر بار تکنیکی،بار هیجانی رو هم اضافه میکنه به قول شما که به نظر من اصلا چیز بدی نیست و اتفاقا خیلی هم خوبه چرا که اکثر افرادی که مثل من و شما بار فنی مبارزه براشون اهمیت اصلی رو داره به هر حال همون طور که راجع به خودم گفتم،سرگرمی و لذت از هیجان هم یکی از دلایل سوم یا چهارمشونه و به نظر من این حرف که آدم بگه من مطلقا سرگرمی جزو دلایل علاقم به یو اف سی نیست یکم تلویحی و اغراق آمیزه.
    و اما بوکس!
    اول اینو عرض کنم که من قبل از اینکه طرفدار ufc،k-1،Dream،Pride یا هر مبارزات دیگه ای بشم طرفدار پر و پا قرص و دائمی بوکس حرفه ای بودم! و اگر اطلاعاتم راجع به UFC فقط نیمی بواسطه ی تجربه و دیدن فایت ها باشه و نیمی دیگه بواسطه ی مطالعه،اما اطلاعاتم راجع به بوکس حرفه ای تماما بواسطه ی دیدن مبارزاته!
    و حالا صحبت اصلی...سیستم اقتصادی و کسب سرمایه و اداره ی مالی بوکس حرفه ای زمین تا آسمون با ufc و سازمانهای mma متفاوته که به طور کامل براتون شرح میدم
    مسابقات بوکس حرفه ای برای یک قلک(خزانه) که بین بوکسورها طبق قراردادهایی که تصمیم گیری شده تقسیم میشه،برگزار میشه و سازمانهایی هستند که به عنوان سوپروایزر مسابقات بوکس ضمانت اجرایی مسابقات بوکس حرفه ای رو بر عهده دارن و کارهایی مثل تدوین قوانین مبارزات،برگزارری،داوری،ام تیاز دهی به بوکسورها و تعیین سطح فنی اونها و اهدای عنوان های قهرمانی شرح وظایف اونهاست مثل WBC،WBO،WBA،IBF که چهار سازمان اصلی هستند و عناوین قهرمانی اونها معتبرترین عناوین بوکس حرفه ای در جهانه.
    اما این سازمانها فقط و فقط برگزار کننده ی مسابقات و تضمین کننده ی سلامتی بوکسورها هستند و در اداره اون قلک که درآمد بوکسورهاست(تمام اندوخته ی این قلک بعد از کسر مالیات ها و پرداخت هزینه های برگزاری و عوامل انسانی متعلق به بوکسورهاست!) به هیچ وجه دخالتی ندارن
    اما این قلک مذکور چیه و قوانین مربوط بهش چیه...
    اولین قدم برای ارنج کردن یک مسابقه ی بوکس حرفه ای purse bid یا پیشنهاد قلکه(به اصطلاح قماربازهای قدیم "توپ زدن"!) که توسط پروموتر هر بوکسور که یه جور مدیر برنامه یا ترقی دهنده در بوکس هست انجام میشه.ممکنه تمام پروموترهای ثبت نام کرده(کسانی که شرط میبندن و توپ میزنن،تمام پروموترهای بوکس) برای مبلغ قلک پیشنهاد بدن اگر دو پروموتر که به نمایندگی از دو بوکسور هستند قبل از وقت معین شده راجع بهش به توافق نرسن.
    بیشترین پیشنهاد برنده میشه گرچه نهاد برنده باید درصد کوچکی از مبلغ نهایی رو تا یک تاریخ معین صادقانه تولید کنه(در خزانه بذاره). اینکه چطور فایترها قلک رو تقسیم میکنن توسط مذاکره ی بین نمایندگان اونها مشخص میشه و مناقصه ی قلک رو اغلب یکی از پروموترهای این دو بوکسور برنده میشه.
    هر بوکسور قبل از برگزاری مسابقه میدونه که در صورت برد،باخت یا مساوی هر کدوم چه مبلغی پول میگیره.
    سیستم کسب سرمایه و مدیریت مالی مسابقات بوکس حرفه ای از زمان قدیم به این صورت مونده،به قول عامیانه ی خودمون قمار و شرطبندی!
    به دلیل همین سرمایه های کلان جمع شده در این قلک توسط بخش خصوصی(برادران محترم سرمایه گذار!) هستش که علاوه بر درآمد ppv ها و گیشه ها مستقیما به جیب فایترها و پروموترها سرازیر میشه و موجب میشه تا اندرسون سیلوای مظلوم فقط 2,200,000$ در سال و فلوید می ودر نامرد 90,000,000$ درآمد داشته باشه!!
    موضوع بعدی اینکه لزنر برای دفاع اولش در ufc 100 و دفاع دومش در ufc 116 هرکدوم مبلغ 400,000$ دریافت کرد به اضافه ی یه 75,000$ جایزه ی "سابمیشن شب" در دفاع دوم و جالبه که همه ی مبارزهای پیروز غیر از لزنر علاوه بر مبلغ حقوق مبارزه یک جایزه ی برد هم که از 50,000 الی 200,000$ بود دریافت کردن! اما حتی اگر مبلغی که شما گفتید رو گرفته باشه دلیل بر علاقه ی دانا وایت به ایشون نیست و پرداخت ها تو سازمان های رزمی و نمایشی بر اساس فاکتورهایی مثل مقدار فروش گیشه تعیین میشه نه علاقه ی شخصی رئیس یو اف سی.
    سانن بعد از اومدنش به دسته ی نیمه سنگین قرار بود با فارست گریفن ریمچ بده در ufc155 اما مبارزش بعد از اینکه به عنوان کوچ تیم در The Ultimate Fighter 17 مقابل تیم جونز دسته بندی شد کنسل شد.
    و در پایان در مورد این عکسی که گذاشتین باید بگم که از آدم حرفه ای مثل شما واقعا انتظار نداشتم که برای اثبات علاقه ی رئیس یو اف سی به یک فایتر(از نظر مبارزش و رفتارهای مربوط به اون) به یک عکس خصوصی استناد کنی!
    ویرایش توسط amir153 : 2014/01/05 در ساعت 02:33
  9. #38
    مدیر بازنشسته

    مدیر بازنشسته
    تاریخ عضویت
    2013/08/03
    نوشته ها
    451
    3,559
    مبارز مورد علاقه AdlanAmagov_Headshot
    سلام


    امیرجان خیلی ممنونم بابت اطلاعات فوق العاده خوبی که در مورد سیستم مالی بوکس دادی

    در مورد درآمدِ لزنر هم درست یادم نیست که کجا خوندم
    در مورد سانن باز هم فکر می کنم استحقاق فرصتی که بهش داده شد نبود ، حداقل نه توی اون دوره ی زمانی
    می تونستن از یه مبارز سطح بالای دیگه در رده بندی استفاده کنن

    در رابطه با عکس هم ، فقط قصدم شوخی بود ، یادم رفتم یه شکلک هم زیرش بزارم
    با عکس و حتی فیلم که نمی شه چیزی رو ثابت کرد
    خدا کنه که در این مورد کاملا در اشتباه باشم


    بحث و گفتگو در حوزه ی هنرهای رزمی ترکیبی (ufc+)
    yang & yin
    " Using no way as way "
    ---
    ,I fear not the man who has practiced 10,000 kicks once "
    " but I fear the man who has practiced one kick 10,000 times

    Bruce Lee
  10. #39
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2014/01/09
    نوشته ها
    13
    20
    من منتظر مبارزه فرانک میر و آلیستارم...امیدوارم امیدوارم امیدوارم فرانک بتونه ریمو تسلیم کنه...یا ناک اوتش کنه...یا با رای داورا برنده شه...
    خلاصه برنده بشه دیگه...
    اگه اینطوری بشه ب همه شیرینی میدم...
  11. #40
    کاربر سایت

    عضو انجمن
    تاریخ عضویت
    2013/10/03
    نوشته ها
    860
    7,043
    مبارز مورد علاقه Aaron_Riley_Headshot2012
    شیرینی مجازی چطوری میشه yadan جان؟!
    آره من هم مبارزه ی فرانک میرو دوست دارم،تو استایل جوجیتسو جزو 3 فایتر برتره.
    فکر میکنم یه جا خوندم بازنده ی این مبارزه از یو اف سی اخراج میشه و در واقع این دوتا الان برای موندن میجنگن،امیدوارم مبارزه ی قشنگی بشه.
صفحه 4 از 22 نخست ... 2345614 ... آخرین
نمایش نتایج: از 31 به 40 از 217

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کاربران برچسب زده شده

کلمات کلیدی این موضوع

علاقه مندي ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •