مصاحبه اختصاصی ایران یو اف سی با مهرداد کاوند|مردی خستگی ناپذیر با رویا های بزرگ
مصاحبه اختصاصی ایران یو اف سی با مهرداد کاوند
مردی خستگی ناپذیر با رویا های بزرگ
[Only registered and activated users can see links. Click Here To Register...]
مردی خستگی ناپذیر با رویا های بزرگ!
مصاحبه اختصاصی ایران یو اف سی با مهرداد کاوند،یکی از مبارزان ام ام ای آینده دار ایرانی مقیم هلند.
نقل قول:
۱- بیوگرافی کلی
تاریخ و محل تولد
شروع نوع فعالیت ورزشی در ایران
تاریخ و اگه دوست داشتید دلیل مهاجرت خودتان را بفرمایید.
من مهرداد کاوند،متولد ۲۶ مرداد ۱۳۷۱ در تهران هستم.از پنج سالگی زیر نظر پدرم و با کنگ فو، ورزش های رزمی را شروع کردم.از حدود هشت سالگی در کنار کنگ فو فعالیتم در کیوکشین هم آغاز شد و در مسابقات شرکت می کردم و در سه سبک ماتسویی، ماتسوشیما و اویاما دان یک و دو و سه دارم.تا پانزده سالگی کیوکشین را زیر نظر حمید چاقوساز ادامه دادم تا اینکه واردتیم ملی سبک های آزاد کاراته در رده نوجوانان وجوانان شدم.
در این مقاطع تیم ملی منسجمی وجود نداشت و ما مجبور بودیم با هزینه شخصی به مسابقات اعزام شویم. من هرسال جزو نفرات اول عضو تیم ملی می شدم اما بدلیل نداشتن توان مالی نمی توانستم در مسابقات شرکت کنم و نفرات دوم جایگزین من می شدند.تا اینکه با دیدن مسابقات آسیایی گوانجو از تلویزیون به وشو علاقمند شدم و طی تماسی که با فدراسیون این رشته داشتم، مطلع شدم که این رشته دارای تیم ملی منسجمی است و تمام هرینه های اعزام آن پرداخت می شود.که این مرا به رویایم نزدیک تر میکرد.
سپس با هیئت استان تهران تماس گرفتم و که بدلیل سوابقم در کاراته و کنگ فو برخورد مناسبی بامن نشد. اما با پشتکار و پا فشاری خودم،آنها حمیدرضا منصوریان که از قهرمانان این رشته بود را برای آموزش به من معرفی کردند.
زیر نظر آقای منصوریان پس از شش ماه تمرین،برای مسابقات کشوری عضو تیم تهران شدم.وشو *را تا دو سال پیش ادامه دادم تا اینکه برای رسیدن به هدفم و دلایل ورزشی تصمیم به مهاجرت گرفته و به هلند آمدم.
نقل قول:
۲- چطور با ام ام ای آشنا شدید و چه شد که تصمیم گرفتید ام ام ای فایتر باشید؟
از کجا و کی تمرین ام ام ای رو شروع کردید؟
من تمرین ام ام ای را پس از مهاجرتم به هلنددر سال ۲۰۱۶ آغاز کردم،البته قبل از آن در یک سفر به سوئد با باشگاه آل استارز آشنا شدم که کسانی مانند الکساندر گوستافسون،جیمی مانووا و منیجر تیم مایلی شاماس باعث علاقمندی من به ام ام ای شدند.پس از بازگشت به هلند در باشگاه روتلس کمپانی که یکی از معتبرترین و قویترین باشگاه های ام ام ای در هلند است،شروع به تمرین کردم.
نقل قول:
۳- بعد از چند وقت تمرین توانستید اولین بازی ام ام ای حرفه ای را انجام بدهید و نتیجه چه بود؟
حدودا بعد از دو یا سه ماه از شروع تمریناتم اولین مبارزه را انجام دادم و پس از شش یا هفت ماه برای حضور در یک تورنمنت در دسته فوق سبک وارد سازمان WFL هلند شدم.در اولین بازی مقابل ویکتور کوکو یکی از قهرمانان سرشناس هلند قرار گرفتم که ۳۶ مبارزه حرفه ای را انجام داده است و شکر خدا توانستم پس از سه راند او را با رای داوران شکست دهم.
احتمالا هفدهم فوریه در مسابقه فینال برای کمربند این سازمان خواهم جنگید.
نقل قول:
۴-بهترین خاطره که در تمرین یا مبارزات ام ام ای داشته اید را تعریف کنید.
جالب ترین چیز برایم افتادگی و تواضع ورزشکاران خارجی است که البته در ایران کمتر دیده می شود.
روزی در باشگاه آل استارز الکساندر گوستافسون و جیمی مانووا در حال تمرین با یکدیگر بودند و من هم در سمت دیگری میت میزدم. پس از تمام شدن تمرین دو قهرمان متوجه شدم که از تمرین من فیلم گرفته و در استوری اینستاگرامشان قرار داده اند.خیلی برایم جالب و جذاب بود کسانی که در جایگاه بزرگی هستند اینگونه به منی که حتی نمی شناختند،انرژی و پالس مثبت دهند.
نقل قول:
-فکر میکنید بتوانید وارد سازمان یو اف سی یا بلاتور ام ام ای بشوید؟
بله صد در صد!هر مبارزی که این سختی ها را به جان می خرد، معمولا به آینده ای بزرگ فکر میکند.
چه این اتفاق بیافتد یا نه،من تمام تلاشم را انجام می دهم که در آخر شرمنده خودم نباشم و تمام توانم را می گذارم.
پس بله حتما به این دو سازمان فکر می کنم ولی قبل از آن مسابقات کوچکتری را پیش رو* دارم که اکنون مهمترین مسئله برای من است. چراکه در صورت پیروزی و کسب کمربند در مبارزه بعدی، مستقیما با سازمان بلاتور قرارداد امضا خواهم کرد.
امیدوارم این اتفاق بیافتد و باعث افتخار خودم و مردم کشورم باشم. برای من خیلی جذاب است که اولین ایرانی باشم که وارد سازمان بلاتور می شود.چونکه من ۲۵ سال در ایران زندگی کرده ام و تمام زحمتم را در کشور خودم کشیده ام.
امیدوارم با دعای مردم موفق شوم.
نقل قول:
۶-بنظر شما برای ام ام ای فایتر شدن چه فاکتور هایی لازم هست؟
هنوز خودم را در جایگاهی نمی بینم که در این مورد نظر بدهم اما در مورد خودم می توانم بگویم، باید فاکتور تکنیک،استقامت و قدرت را داشته باشم و مهم تر از همه باید بدانم هنگامی که وارد قفس می شوم،آن در بسته خواهد شد و فقط من و حریف روبرو هستیم و تمام زحمت هایی که در تمریناتم کشیده ام.
نقل قول:
۷- نظر شما در مورد فعالیت ام ام ای در ایران و نبود کمپ تمرین ام ام ای و مربی توانا در ایران چیست؟و همینطور غیر قانونی بودن ام ام ای در ایران؟
متاسفانه علم آموزش این رشته در ایران وجود ندارد.بنظر من ام ام ای ایران،ام ام ای یو تیوبی است.عده ای از مربیان کیک بوکس و سایر رشته ها با دیدن فیلم و کلیپ از این فیلم ها کپی برداری کرده و همان را به شاگردانشان انتقال می دهند که اصلا صحیح نیست.
ما در ایران هیچ علم یا کمپی در زمینه ام ام ای نداریم.خیلی از جوانان را می بینم که زحمت می کشند،بچه های خطه مازندران،کرمانشاه و دیگر شهر ها که خیلی تلاش میکنند اما در یک دایره کوچک این انرژی را صرف می کنند.
در ذهن خودشان این دایره وسیع است اما در سطح جامعه جهانی این دایره واقعا کوچک است و محدود می شود به چند کشور آسیای شرقی مانند تایلند و چین و... .
با توجه به تجربه های خودم فوق العاده سخت است که با شرایط و امکانات موجود در ایران بخواهیم به جاهای بالا فکر کنیم.
ممنوع بودن ام ام ای هم به ما صدمه می زند.من رابطه ای با سیاست ندارم اما جالب است که ام ام ای را ممنوع اعلام کرده اند، اما در رسانه ها از سمت آقای امیر علی اکبری تبلیغ می شود.کاری به جنبه سیاسی این موضوع ندارم و سعی می کنم بیشتر جنبه مثبت آنرا ببینم که باعث می شود مردم با ام ام ای آشنا شوند و آنرا دنبال کنند.
اما اگر ملی پوش وشو و یا هر رشته دیگر در مسابقات ام ام ای شرکت کند از تمام بازی های ملی حذف خواهد شد.این یکی دیگر از دلایلم برای خروج از ایران و مهاجرتم بود. |
نقل قول:
۸-چه پیشنهادی برای کسانی که در ایران هستند دارید تا به هدف شا ن نزدیک شوند؟ و با توجه به اینکه ما کمپ حرفه ای و دانش آموزش لازم ام ام ای رو نداریم چه تمرینی رو برای بچه های ایران پیشنهاد میکنید؟
سوال بسیارسختی است،از وقتی به اروپا آمده ام بیشتر دوستانم به من پیام می دهند که چه کاری باید انجام دهیم که پیشرفت کنیم؟
صادقانه بگویم راه ما در ایران بسیار سخت است.منیجر نما هایی که حتی کسی را نمی شناسند،نداشتن علم این رشته،نداشتن کمپ حرفه ای،نداشتن فن و..مشکلاتی هستند که در ایران با آن روبرو هستیم.
نمی خواهم همه چیز را سیاه نشان دهم اما با این واقعیت زندگی کرده ام. من در اروپا هیچ پولی نداشتم و با پانصد یورو که از یک مبارزه که در سوئد برنده شدم، وارد هلند شدم و این اولین بار است که این مطلب را بیان می کنم. در اینجا در خیابان و زیر پل ها شب را می گذراندم.اکثرا از دور فکر می کنند که همه چیز خوب و قشنگ است.ولی سختی ها را به جان خریدم که به هدفم برسم.چون در ایران مشکلات فراوان را لمس کرده ام.
در ایران تا یک حدی می توان پیشرفت کرد و پس از آن باید برای رفتن به مراحل بالاتر و پیشرفت به جای دیگری رفت.
امیدوارم خداوند روزی به من توان این را بدهد که بتوانم این مشکلات را حل کنم و به یکی از آرزو هایم برسم.
باید تلاش کرد و به آینده امید داشت و سخت و سخت وسخت کار کرد و متوقف نشد.من بیست سال یاد گرفتم که سخت تلاش کنم،خدا همیشه در بدترین شرایط راهی را برایمان قرار می دهد که ما از آن بی خبر هستیم.
حرف خاصی نیست، از تیم ایران یو اف سی تشکر میکنم که همه جانبه و بی هیچ چشم داشتی برای این ورزش زحمت می کشید.امیدوارم قدر جوانانی مانند شما را بدانند. خود من به شخصه از شما قدر دانی می کنم.
همه ما اول برای خود و بعد برای مردم و کشور عزیزمان می جنگیم.با آرزوی سلامتی برای همه ایرانیان. |
