سلام به شما.
خواهش میکنم وظیفه است.
در مورد حرفه ای شدن سوال این بود که اگه مشکل بینایی نداشتید میتونستید حرفه ای بشیدو حرفه ای بیشتر به این معنی که در سطح بالا و خارج از کشور فعالیت کنید.
با توضیحی که دادید فکر کنم بیشتر علاقه مند هستید و برنامه ای هنوز ندارید.
شما در این لحظه وارد تمرین کردن رشته ررزمی خاصی میشید یا چند ورزش و همزمان تمرین میکنید که میشه mma معنیش کرد و تا زمانی که تمرین میکنید مشکل خاصی وجود نداره و اون سوال رو هم برای این پرسیدم که بفهمم مقصدتون کجاست.
اگر باور دارید که هنوز هم اگر مشل بینایی مداشتید میتونستید حرفه ای در سطح فایتر بین المللی بشید پس به اعتقادم نه این مشکل شما نه هیچ مشکل دیگه ای نمیتونه مانع تصمیم شما بشه و این کار و انجام میدید.
ولی اگر تعبیر حرفه ای این بود که زندگی خودتون و صرف این رشته کنید مشکل بینایی مسئله خاصی ایجاد نمیکنه.
من چون خودم در این زمینه اطلاعات خاصی نداشتم تحقیق کردم و نظرات کسانی که مشکل شبیه شما داشتند و بررسی کردم و موارد علمی و پزشکی رو هم کمی جستجو کردم که نتیجه اش و خلاصه برات میگم.
اگه بینایی در حد کم باشه که خب بیشتر ترجیح میدن باهاش کنار بیان و به این وضعیت عادت میکنن که در مورد شما گفتید به خاطرش معاش شدید باید خیلی بیشتر باشه. مواردی مثل لنزو جراحی زمانی هست که بینایی اون قدر ضعیف هست که بدون عینک هیچ چیز قابل تشخیص نیست. لنز میشه گذاشت ولی عده ای میگن موقع مبارزه یا حتی تمرین با ضربه ممکنه ازجاش در بیاد که خب در حین مبارزه بسیار اذیت کننده است ولی در مورد تمرین نه به اون شکل چون اهمیتی نداره. عمل جراحی مرحله بعدی هست که خب پیدا کردن جراح خوب و انجام جراحی عالی , گذراندن دوره نقاهت زیر نظر پزشک به جز هزینه ای که داره زمان زیادی هم میبره.ولی باز هم ممکنه به خاطر جراحی که شده در صورت ضربه پارگی ایجاد بشه مگر اینکه دیگه جراحی خیلی خوب بوده باشه. شبیه نیستن ولی به عنوان مثال پای شکسته اندرسون سیلوا که بعد از یک سال برگشت و با همون پا لگد میزد ولی خب اون استخوان بود این همش بافت و رگ هست.
مشکل بینایی در MMA بیشتر زمان استرایک کردن از دور هست که حریف و مشت و ببینید ولی زمانی که گرپل میکنید از اون فاصله کم که همدیگر و بغل کردید چیزی برای ندیدن وجود نداره و همه چی واضح هست.
و بازم میگم هیچ کدوم مانع تمرین کردن شما نمیشه.