حرفهام بازم خیلی زیاد شد اما در مورد مقایسه ای که از سازمان UFC و WWE داشتی حیفم اومد توضیح ندم!
گفتی که موافق حرفم نیستی که یو اف سی شباهتی به سازمان نمایش کشتی حرفه ای نداره اما من نگفتم شباهتی نداره،عرض کردم یو اف سی نمایش کشتی حرفه ای نیست محمود جان(یعنی مثل اون یه نمایش از پیش تعیین شده و فیلمنامه نیست که بازی کنن بازیگرهاش اما نه اینکه مطلقا با سیاست های سازمانشون اشتراکاتی نداشته باشه)
بله هدف مدیران و صاحبان سازمان یو اف سی هم اقتصادیه اما اصلا موافق نیستم که فایترهایی در یو اف سی هستن که به دنبال ستاره شدن هستن(یعنی دوست دارن مثل کشتی گیرای wwe بچه های 10/15 ساله تیشرت های مزین به عکسشونو تن کنن و حرکات مخصوص و اداهای فایتر مورد علاقشونو در بیارن!) اصلا اینطور نیست محمود جان!
الان امروزه روز کمتر کسی هست که ندونه کشتی کج یه فیلم اکشنه نه مسابقه و مبارزه حتی خود طرفداران پر و پا قرصش،اما چرا هنوز میرن و بلیطشو میخرن؟ چون این هم یه نیاز تماشاگره و اصولا تماشاگر علاقمند به اکشن و رزمی نباید که حتما فایت واقعی رو تماشا کنه! اگر اینطور بود پس هیچکس نباید فیلم های سینمایی رزمی رو میدید دیگه درسته؟ کشتی کج هم یه فیلم یا سریال رزمی دنباله داره و البته زنده که فقط فاکتورهای تماشاگر پسندش کمی امروزیه و مطابق با میل نوجوان ها و جوانهای امروزیه. حالا نکته ای که میخوام عرض کنم چیه،اینکه هر سازمانی به یک نیاز خاص مخاطب پاسخ میده و لزومی نداره که به امید سود بالاتر وارد حیطه ی کاری همدیگه بشن،همونطور که دیدن فیلم زنده ی اکشن نیاز هیجان انگیز خیلی هاست،دیدن یه مبارزه ی واقعی که یک دنیا زیبایی تکنیکی و تاکتیکی رزمی رو در خودش جای داده هم درخواست خیلی هاست. و یو اف سی امروز به شایستگی داره به این نیاز پاسخ میده و اونقد مخاطب خاص خودش رو داره و از نظر اقتصادی هم با همین سیاست قویه که برای یک مبارز که حتی مبارزه رو واگذار کرده پاداش های میلیونی(البته به واحد پول ما حساب کنی میلیاردی!) میده به عنوان مثال اندرسون سیلوا برای مبارزه ی اولش با وایدمن مبلغ 600,000$ و برای دو راند مبارزه ای که در UFC 168 مقابل وایدمن انجام داد و باخت مبلغ 1,600,000$ دریافت کرد!!! این در حالیه که اگر تو نت یه سرچ بزنین راجع به دریافتی سوپراستارهای wwe متوجه میشین که رکورد دار دریافت ها تریپل اچ با سالی دو میلیون دلار بوده و بعد استارهایی مثل جان سنا،آندرتیکر،شان مایکل و بیگ شو سالی یک میلیون دلار،با این تفاوت که تعداد نمایش هایی که یه استار در wwe در طول سال داره خیلی بیشتر از مبارزان یو اف سیه که در سال دو یا نهایتا چهار مبارزه انجام میدن.
پس به نظر شما چرا سازمانی که در حال حاضر از نظر مالی بسیار قویه و کاملا حرفه ای پاسخگوی نیاز قشر تماشاگر خاص خودشه و در این راه تمام سازمان های سبک خودش رو(strikeforce,wec,pride,bellator,dream و...) هم جا گذاشته و برخی رو هم ورشکست یا ادغام کرده باید تغییر سیاست بده و تمام اعتبار بیست ساله ی خودش رو در دنیای رزمی به باد فنا بده؟
اگه تو همین سایت خودمون هم دقت کنین میبینین که طرفدارهای فایترهایی مثل لزنر عمدتا همون طرفدارای کشتی کج هستن و همون عمده تماشاگران هیجان دوست،یو اف سی تماشاگرهای خودش رو داره محمود جان که چهارده هزار نفری لزنر رو هوو میکردن حتی وقتی کمربند قهرمانی سنگین وزن یو اف سی دور کمرش بود،نه فقط زمانی که قهرمان محبوبشون رندی کوتور رو شکست داد،بلکه تو تمام مبارزاتی که در یو اف سی انجام داد.
دانا وایت علاقه ای به قهرمانی لزنر نداشت چون مخاطب یو اف سی علاقه ای به مبارزش نداشت و بیرون رفتن زودهنگامش از یو اف سی هم به همین دلیل بود نه مصدومیت یا بهانه های دیگه.
در کل محمود جان در یو اف سی مبارزه ی خوب با نمایش خوب دوتا چیز جدا از هم نیست و واسه مخاطب یو اف سی که برای دیدن مبارزات نخبه های رزمی جهان پول میده مبارزه ی خوب ارائه دادن مساوی نمایش خوب ارائه دادنه.